Hongarije van Eztergom naar Mohacs

Om vier uur zijn we in Eztergom. Het hotel zit vol maar we kunnen bovenop de berg bij de moeder van de eigenaresse in een appartementje slapen. Inmiddels plenst het vrolijk door en loopt in het hotel het ontbijtzaaltje onder water. Wij zitten inmiddels hoog en droog op de berg en kijken uit over Eztergom. We zijn de volgende dag maar niet weggegaan en beter weer afgewacht. We hebben de tassen gedroogd, gewassen onze boel wat opgeruimd en de route na Budapest doorgenomen, gegeten, tv gekeken en geslapen en zijn alleen de berg af geweest om te ontbijten en inkopen te doen voor het avondeten.

De volgende ochtend is de wind gaan liggen en is het droog maar de ontbijtzaal in het hotel staat nog steeds onder water. We gaan op weg richting Budapest. In de loop van de morgen begint het weer te regenen en dat is niet meer opgehouden. Het gaat steeds harder regenen. We stoppen bij een café waar we koffie drinken, iedereen zit alweer uitgebreid aan het bier. We laten twee plassen water achter als we vertrekken.

Bij Budapest ligt de weg langs de rivier gedeeltelijk onder water en worden er zandzakken aangedragen. waarom weet ik niet maar we zijn toch op de stadscamping gaan staan. De camping ligt middenin een woonwijk langs de drukke Haller Utca tussen flatgebouwen een benzinepomp, supermarkt, bankgebouwen en winkels, niet ver van de Donau-oever en het centrum en naast een cultureel centrum waar wordt gezongen, muziek gemaakt en ge(volk)danst . Het is er druk met caravans en campers. ’s Avonds hebben we in onze regenpakken onder een afdakje een biertje gedronken. Toen we gingen slapen regende het nog steeds. Als we wakker worden is het droog en volgens de weervoorspelling slaat het weer om en wordt het warmer. Dat wordt dan wel tijd ook, we zijn inmiddels 4 weken en 4 dagen onderweg, hebben ruim negentienhonderd kilometer gefietst en het is nog steeds pest weer! We blijven een paar dagen in Budapest voordat we verder gaan naar het zuiden van Hongarije, richting Kroatië.

Budapest is een heerlijke stad om een paar dagen door te brengen, terrassen, eten, musea. Het is een feest als je op de fiets vanuit het noorden langs westoever van de Donau de stad komt binnenrijden en de witte parlementsgebouwen aan de overkant ziet liggen. En Budapest is net zoals bijna elke grote stad waar we toe nu toe zijn geweest leuk om doorheen te fietsen en de bezienswaardigheden, musea en alles wat je in de stad wilt zien met de fiets te doen zoals je dat thuis ook doet.

Qua afstand hebben we de helft er ongeveer opzitten, maar na later zou blijken wel de makkelijkste helft. Het fietsen gaat nu pas echt beginnen. De wegen worden slechter terwijl de bergen hoger en talrijker worden en het wordt armer en steeds dunner bevolkt. De dorpen en steden en daarmee de overnachtingsmogelijkheden komen verder uit elkaar te liggen. Eigenlijk houdt na Budapest West Europa op en begint (het voormalig communistische) Oost Europa.

Zondag 6 juni gaan we verder langs de Donau naar het zuiden. We willen, na het ongeluk van vorig jaar op dit stuk niet over dezelfde weg, maar veel keus is er niet. Of je kiest voor weg 51 of je rijdt over de dijk in een karrenspoor dat door de regen is veranderd in een blubberpad en dat schiet niet echt op. Na vijftig kilometer hebben we het wel gehad. We zijn in Ráckeve en daar blijkt een ”welness hotel” te zijn. Zwemmen, sauna, zonnen (want die schijnt inmiddels volop) dineren en ontbijten zijn inclusief. Een mooi einde van de dag. De volgende dag gaan we verder via de rivierdijk. Hetzelfde verhaal, bijna niet te fietsen, gras, stenen, blubber en soms een stukje asfalt. We eindigen bij een hotel (de prijs is inmiddels gedaald tot € 18,60 voor een tweepersoons kamer) waarvan de ”manager” naast het hotel kippen houdt. Het ontbijt bestaat dus uit heel, heel veel eieren.

Via Ráckeve, Solt en Baja rijden we naar Mohacs, voor ons de laatste stad in Hogarije. Langs de Donau staat alles onder water. Volgens de kaart zouden er langs dit stuk verschillende campings moeten zijn maar er is er niet één. Wel veel muggen en andere vliegende insecten die bijten en steken. We zitten inmiddels onder de bulten. Om in Mohacs te komen moeten we de Donau oversteken, maar de weg naar de aanlegsteiger staat onder water, dus de veerboot vaart niet meer. Voor voetgangers en fietsers vaart er een bootje heen en weer. In Mohacs loopt het water net de stad niet in. De kade is met zandzakken verhoogd.