Van Eindhoven via Weert en Roermond naar Venray

Op weg naar Venray stoppen we bij een café restaurant voor koffie. We hebben het met de bazin over de afgelopen maanden dat ze gesloten waren. Het geld is op vertelt ze. Vanaf 2008 is dit de tweede crisis die ze meemaakt. In 2008 overleed haar man en de zaken gingen slecht. Thuis twee tieners van dertien en veertien jaar en er alleen voor staan door het overlijden van haar man. Het tot dan toe opgebouwde vermogen ging er aan. Het waren slechte tijden vertelt ze. Met de kinderen is het goed gegaan, de laatste is tweeënhalf jaar geleden het huis uitgegaan. Zelf heeft ze een nieuwe vriend, ze doen met z’n tweeën de zaak. Toen kwam Corona, de zaak moest dicht, de kosten liepen grotendeels door en het nieuwe spaarpotje moest worden aangesproken. De reserves zijn inmiddels zo goed als uitgeput. De zaak begint langzaam weer een beetje te lopen, hopelijk kan er weer wat worden verdiend. Maar de zaak verkopen en je oude dag daarmee kunnen betalen zit er voorlopig niet meer in. Ze zal lang moeten blijven werken. Yvonne betaalt de koffie: totaal vier Euro, Yvonne geeft haar een briefje van vijf Euro, laat de rest maar zitten. We hopen voor haar dat het goed komt maar vertrouwen hebben wij er niet in.

Herten ligt aan de Maas aan de Oolderplas tegenover Roermond. Het is een verbreding in de Maas en een geliefd watersport gebied. Je kunt het over de weg via Roermond bereiken of lopend of per fiets met het pontje voor twee Euro per persoon inclusief fiets. Mondkapjes verplicht op het pontje. Hotel ”de Oolderhof” blijkt een aangenaam onderkomen te zijn. We krijgen een tuinsuite toebedeeld met een zit- en slaapgedeelte en een terrasje grenzend aan de tuin. Alleen jammer voor mij, het hotelgedeelte ligt enkele honderden meters van het restaurant en in het hotel hebben we de achterste kamer. Maar gelukkig voor mij kunnen we er met de fiets naar toe. Dat doet mij denken aan een oud en nieuw feest bij Willem en Neel. We hadden voor de zekerheid een kamer bij van der Valk besproken. Diep in de nacht meldden we ons bij de receptie, op onze vraag of er een veilige plaats voor onze fietsen was zei de receptiedame dat we de fietsen ook wel op de kamer konden plaatsen, die was volgens haar groot genoeg. Met fiets en al de lift in naar onze etage, even kijken of we de kamer ook fietsend zouden kunnen bereiken. We hebben alle etages en gangen per fiets afgelegd. Niemand hield ons tegen, uiteindelijk de fietsen in onze kamer tegen het voeteneind geparkeerd en in een diepe, diepe oud en nieuwfeest-slaap gevallen. De volgende morgen nog net het ontbijt gehaald, vanzelfsprekend per fiets.

Als we ons om half tien bij de steiger melden om overgezet te worden lezen we op het bord dat het pontje op dinsdag pas vanaf elf uur vaart. Daar gaan we niet op wachten en kiezen voor de weg naar Venray via de binnenstad van Roermond. Wel tien kilometer langer en tien kilometer meer met wind tegen. We zitten er nog niet helemaal in, het fietsen gaat naar ons idee moeizaam. De rit door het noorden van Limburg van Roermond naar Venray voert langs vele varkens- en kippenstallen en enorme maisvelden. Er zijn veel fietsers onderweg, althans de oudere medemens op E-bikes. Geen enkele ”gewone” fiets gezien. Maar men is weer op pad en logeert weer in hotels. De ontbijtzaal was vanmorgen goed bezet en de dames van de bediening vrolijk.

Een rondje Nederland fietsen betekent ook Nederlands eten. Dus melden wij ons in de binnenstad van Venray bij Kong’s Garden, de plaatselijke Chinees voor twee Wan Tan soep een portie foeyonghai met bami en een babi pangang saus apart met nasi. We zijn de enige gasten en ook de afhaalbalie heeft niet veel te doen. We sluiten de dag af met een biertje op de hotelkamer van hotel De Witte Hoeve. Morgen naar Groesbeek, naar hotel en bungalowpark ”De Zeven Heuvelen” we zitten dan via Zuid-Holland, Noord-Brabant en Limburg in Gelderland. Nog zeven provincies te gaan.