Van Voorhout naar Eindhoven

We zijn inmiddels zo’n honderdtachtig kilometer op weg en in Eindhoven beland. De uitslag van de coronatest bij het tennismaatje van Yvonne was gelukkig negatief dus konden we zoals gepland donderdag vertrekken voor de eerste etappe naar Ridderkerk. We volgen de aanwijzingen van de Carmin GPS. Thuis tik ik in: van der Valk hotel Ridderkerk en vervolgens “Ga” en het apparaat geeft een route via fietspaden naar Van Der Valk hotel Ridderkerk. Soms pakt zo’n route verrassend leuk uit maar soms ook niet. Via Leiden, Stompwijk, Zoetermeer, Rotterdam Prins Alexander, langs de A4, de A15 en A16 bereiken we Ridderkerk. Vooral de stukken langs de snelwegen zijn saai en lawaaierig. Maar ook Zoetermeer is nou niet het prototype van een gezellige stad. Nieuwbouwwijken met namen als “Ouverture” zijn tegen de A12 aangebouwd met uitzicht op die A12. Als we in het hotel aankomen lijkt het of we de enige gasten zijn maar dat valt toch wel mee, ’s avonds is het restaurant half gevuld en we moeten vooral veel onze handen wassen. De gasten zijn overwegend mensen van onze leeftijd met de auto en twee E-bikes achterop waarmee “gefietst” gaat worden. Het ontbijtbuffet is hier opgeheven, het ontbijt wordt aan tafel geserveerd. Uitsluitend de gasten moeten voldoende afstand houden, voor het personeel geldt dat blijkbaar niet. Ze staan bij elkaar, soms als ze elkaar iets uitleggen op het beeldscherm staan ze met hun gezichten bijna tegen elkaar aan en de gasten maar handen wassen.

Van Ridderkerk naar Zaltbommel begint net zo saai als gisteren, de eerste dertig kilometer voert ons langs de A15 tot Gorinchem. Maar het tweede stuk fietsen we langs de Boven-Merwede, Slot Loevestijn, de Afgedamde Maas en de Waal. Bij Herwijnen met de pont over de Waal naar Brakel voor het resterende deel naar Zaltbommel. In hotel Zaltbommel is het ontbijtbuffet weer in ere hersteld. Iedereen loopt door elkaar en zit overal met zijn handen aan. De looproutes zijn wat rommelig aangebracht. Als je de route volgt loop je uiteindelijk tegen elkaar op. Maar wel veel handen ontsmetten, vooral veel handen ontsmetten.

Zoals gezegd we zitten nu in Eindhoven, bij hotel Eindhoven kunnen we de ingang niet vinden. We kiezen uiteindelijk voor de invalide ingang dan hoeven we onze tassen de trappen niet op te sjouwen. Maar als we ons met een karretje en de fietstassen melden bij een geïmproviseerde receptie melden wordt ons duidelijk gemaakt dat dit de ingang niet is. Het staat wel op de deur maar het is niet de ingang. Alles weer op de fietsen geladen en naar de andere kant van het gebouw. Als we ons melden verteld de mevrouw achter haar balie dat ook dit de ingang niet is, we moet in het andere gebouw zijn. Maar we hebben er wel genoeg van, we zijn moe en willen naar onze kamer en douchen. Het is inmiddels vier uur geweest en de mevrouw achter haar balie die wel bereid is ons van dienst te zijn ondanks dat we bij de verkeerde balie zijn deelt ons mede dat de kamer nog niet klaar is, dat kan nog wel een half uurtje duren. Men had niet gerekend op zoveel gasten, het hotel is volledig volgeboekt. Het parkeerterrein loopt helemaal vol en de ene familie na de anderen arriveert, checkt in en verdwijnt naar hun kamer. Alleen Yvonne en Henk wachten tot de kamer klaar is. Om vijf uur komt weer een andere mevrouw met de mededeling dat we omdat we zo lang hebben moeten wachten geüpgraded zijn naar een grote kamer op de begane grond. Ook de tassen worden naar de kamer gebracht en we krijgen een biertje en een witte wijn. ‘s Avonds eten we sushi in de bar en regelen dat roomservice de volgende morgen het ontbijt op de kamer brengt. Dus na een wat chaotische start toch een aangenaam verblijf in Eindhoven. Om een Corona virus schijnt niemand zich hier meer druk te maken. Het is druk en vol en niemand houdt meer echt voldoende afstand alleen het handen wassen gaat onverminderd door. Er komt een groep jongens aan die elk een krat bier sjouwen. Ze verzekeren mij dat ze er een gezellige avond van gaan maken. Het hotel vindt het prima. Gelukkig ligt onze kamer niet naast de hunne.

Vandaag een vrije dag en morgen naar Herten bij Roermond waar we een kamer in hotel Ooldenhof hebben besproken.