Op weg naar het noorden 2

Van Bourtange naar Delfzijl fietsen we door het Groninger land, wind tegen zoals het hoort: rechte wegen, uitgestrekte landerijen, wolken, zon en wind tegen. Het zijn mooie tochten. Op het stuk naar Delfzijl passeren we Bourtange, Vlagtwedde, Wedde, Bijham, Oude Pekela, Winschoten, Heiligerlee, Scheemda, Nieuw Scheemda, Het Waar, Nieuw Wolda, Wagenborgen, Overtocht en Meedhuizen tot we Delfzijl bereiken. We hebben een kamer geboekt in het Eem Hotel. Het hotel is in de Eem op palen gebouwd. We hebben een hoekkamer met rondom uitzicht op zee alsof je op de brug van een schip staat. Als we aankomen begint de vloed op te komen, uitgestrekte zandbanken worden langzaam overspoeld, een uur later is het één grote watervlakte. Links kijken we naar Rottumerplaat en het Duitse Waddeneiland Borkum, recht voor ons ligt Duitsland.

De volgende dag vertrekken we naar Noordpolderzijl, het noordelijkste puntje op het vasteland van Nederland. Het laatste stuk gaat over een kaarsrechte landweg die eindigt bij de Waddenzee en de sluis van Noordpolderzijl. Het nietige Noordpolderzijl blijkt een toeristische attractie. Als we aan komen fietsen staat een grote touringcar geparkeerd bij het café en er lopen tientallen Mensen op de dijk. Noordpolderzijl heeft de kleinste haven van Nederland, eigenlijk is het niet meer dan een gegraven diepte in het wad alleen te bereiken met hoogwater via een smalle geul. Er is ruimte voor maximaal twee garnalenvissers. In het haventje wachten ze de nieuwe vloed af en kunnen dan de Waddenzee weer op. Helemaal op het einde van de kaarsrechte landweg tegen de dijk aangebouwd ligt het Zielhoes een café, alleen overdag geopend tot vijf uur, en de provincie Groningen heeft er vijf trekkershutten gebouwd. We logeren in trekkershut vijf. De trekkershutten zien er futuristisch uit, de voorkant bestaat uit een glazen voorgevel, de glaswand loopt tot aan de grond. Je kunt er koken er is een douche en WC, een tweepersoonsbed, een slaapbank en een tafel met stoelen. Er is alleen geen koelkast en de enorme glazen deur heeft geen hor. De hutten staan de hele dag in de zon en zijn dan ook erg warm, de hitte slaat je tegemoet en die is er niet meer uit te krijgen. Als we gaan slapen doen we toch de deur maar open waarvoor we ogenblikkelijk worden bestraft met honderden muggen die meteen de aanval openen en minsten zoveel vliegen die irritant om je hoofd cirkelen en er ook op gaan zitten. Als je een handdoek om je hoofd drapeert kruipen ze er onderdoor. We worden er een beetje gek van. In alle vroegte houden we het voor gezien, pakken de spullen bij elkaar en stappen op de fiets richting Groningen waar we in Westerbroek in het gelijknamige hotel bij de familie van der Valk een kamer hebben geboekt. We blijven twee nachten want we willen naar het Groninger Museum waar een tentoonstelling is ingericht met werk van Alessandro Mendini de ontwerper van het museum die vorig jaar is overleden. Een mooie tentoonstelling en een leuke dag in Groningen.

Van Groningen gaan we naar Drachten. In het grote hotel hebben we een kamer op de begane grond die met de fiets te bereiken is. We kunnen de fiets op ons eigen terrasje parkeren. We brengen een bezoek aan Louise, Micha en kleinzoon Dex die bij Groningen op de camping staan. Naast het hotel is een busstation vandaar vertrekt ook de bus richting camping. Een familiedagje in Groningen. Als we de volgende morgen willen vertrekken is Yvonne ziek. Misselijk, overgeven, hoofdpijn en krampen. We kunnen zo niet op de fiets. Bij de receptie informeer ik of we een dag langer op de kamer kunnen blijven, maar dat gaat niet het hotel is volgeboekt. In de hele regio is geen kamer meer te krijgen, van Groningen tot Leeuwarden is alles volgeboekt. Ik bel een taxibedrijf in Drachten die heeft een bus voor rolstoelvervoer waarin voldoende plaats is voor onze twee fietsen, alle fietstassen en wij zelf. Een aardige taxi-mevrouw brengt ons naar Weidum waar we een kamer hadden besproken. De kamer wordt voor ons in orde gemaakt en Yvonne gaat naar bed. Terwijl ik dit verhaaltje zit te tikken ligt Yvonne te slapen. We hebben hier voor twee nachten geboekt dus ze heeft ook nog morgen voor haar herstel. Hopelijk gaat het goed en kunnen we dit rondje Nederland afmaken.

Morgen dus ziekenhersteldag en hopelijk overmorgen naar Noordwolde dan resteert nog Flevoland en Noord-Holland en het laatste stukje Zuid-Holland.