Toch maar fietsen

We hadden een plan: afgelopen winter met de racefietsen naar Curaçao, drie maanden zon, zee, familie, vrienden en fietsen en van augustus tot en met oktober fietsen van Vancouver Canada naar Las Vegas. Een fietsavontuur langs de Stille Oceaan, starten in Vancouver, een route over Vancouver Eiland en dan langs de westkust via de staten Washington, Oregon en Californië naar Los Angeles. Van Los Angeles naar de Grand Canyon en dan naar het eindpunt Las Vegas. Maar niet alles gaat zoals je het bedenkt, bij terugkomst van Curaçao hadden onze dochter en haar vriend nieuws. De oude fietsers worden oma en opa en "jullie zijn er toch wel hè als ik moet bevallen!" Ze kent haar ouders een beetje. "Ja schat, natuurlijk zijn we er, Canada en Amerika zijn er volgend jaar waarschijnlijk ook nog wel en deze zomer verzinnen we wel iets in Europa". Dus fietsen we naar Italië.

Omdat we komende tijd nog wat verplichtingen hebben moeten we vóór 15 juni terug zijn. We gaan donderdag 12 mei weg en hebben vier weken om naar het Comomeer te fietsen. We starten van huis en het eerste reisdoel in Maastricht. Vandaar volgen we de route van Paul Benjaminse door België, Frankrijk, de Elzas, Duitsland, Zwitserland en Italië.

Van de meeste van onze Europese reizen heb ik geen reisverslag gemaakt. Maar het leek me deze keer toch wel leuk en we zijn ook wel benieuwd. We gaan met de tent. Nieuw luchtbed voor Yvonne moeten aanschaffen, de "oude" peperdure Synmat loopt elke nacht langzaam leeg en ik kan het lek niet vinden. Een tweepersoons springveren matras is volgens mij goedkoper, maar die kan je dan weer niet op je fiets meenemen. Zo is er altijd wat. De pomp van de benzinebrander was stuk en zowaar een nieuwe pomp kunnen kopen bij Campz.nl. Verder nog voor de prijs van een maatpak de regenbroek van Yvonne vervangen en aan de fietsen moest na de laatste reis door Azië ook nog wel iets worden gedaan. Kortom we hadden voor hetzelfde geld een luxueuze cruise van vier weken kunnen maken. Maar dan moet je achteraf weer maanden lijnen. Dus gaan we maar gewoon fietsen. Vanavond en morgen de laatste voorbereidingen en pakken en donderdagmorgen zitten we op de fiets. Ik zag dat het mooie weer dan ook voorbij is dus we kunnen vertrekken.

De foto links is van het bloemencorso dat elk jaar langs ons huis komt. De onderstaande foto's zijn van het carnaval op Curaçao. Met een beetje heimwee-gevoel.