Thailand, Chiang Mai

Alles verloopt voorspoedig, het taxibusje is op tijd om ons naar Schiphol te brengen, geen problemen bij het inchecken, we vertrekken op tijd en komen dus op tijd aan in Bangkok, ook het vliegtuig naar Chiang Mai vertrekt precies om 12:10 uur om op 13:20 uur op het vliegveld van Chiang Mai te landen. Zelfs de fietsdozen zijn niet opengemaakt. Zoveel voorspoed, dat moet ergens fout gaan.

De auto van het hotel haalt ons op en om twee uur kunnen we de tassen uitpakken. Ik ga meteen de fietsen uitpakken, til mijn fiets uit de doos en zie dat de voordragers (de bagagedragers aan de voorkant) niet op mijn fiets zitten. We hebben allebei vier fietstassen, twee voor en twee achter. Maar die tassen vóór moet je wel ergens aan kunnen ophangen! Toen we in mei uit Vietnam en Cambodja terugkwamen heb ik die dingen er afgehaald en opgeborgen, vraag me niet waarom. Voor het vertrek heb ik de fietsen ingepakt en nergens meer aan gedacht. Hoe dom kan je zijn! Maar vergeten en de dingen niet helemaal goed doen schijnt bij deze reis te horen. Worden we dan toch te oud? Of moeten we ons er niets van aantrekken en alleen de paklijst uitbreiden met: "vóórdragers niet vergeten te monteren"

We fietsen de stad in om een restaurant te zoeken en vinden een eenvoudig eethuis met prachtige foto's van de noedel-gerechten waar uit gekozen kan worden. We maken onze keuze en bestellen er twee biertjes bij. Laten we nu net een Thais Islamitisch eethuisje hebben uitgekozen. Bier wordt gewijzigd in water, maar de noedels zijn heerlijk en worden hoogst persoonlijk door de chef gemaakt waar we bij staan.

Zondagmorgen ga ik op zoek naar een fietswinkel die vóórdragers verkoopt voor 28 inch fietsen en vind een Nederlander die hier woont en fietsreizen organiseert. Hij kan ons niet helpen maar geeft wel een paar adressen waar we het kunnen proberen. Ik noteer de namen, ga op zoek naar de adressen en we stappen op de fiets. Het is zondag de meeste winkels zijn gesloten, maar de mensen wonen bij hun winkel en zo horen we dat die dingen hier echt niet worden verkocht. Maar wellicht kunt u het daar of daar proberen. Goed bedoelt maar we gaan hier die bagagedragers niet vinden. Yvonne, wie anders, komt op het idee de fietswinkel thuis in het dorp in te schakelen, tenslotte hebben zij ons ook in Indonesië geholpen. Ik mail ze met de vraag of ze twee paar vóórdragers kunnen opsturen naar het hotel waar we nu verblijven. Van hier uit gaan we naar het noorden en komen over een kleine drie weken weer terug in Chang Mai. De fietswinkel mailt terug dat ze de voordragers hebben besteld en deze woensdag of uiterlijk donderdag naar Thailand zullen sturen. Dit moet goed komen. Voor de reis door het noorden laten we de overbodige bagage in het hotel achter en hebben zo genoeg aan twee achtertassen.

Enigszins gerustgesteld gaan we maandag de stad in om al het goud van de eeuwenoude tempels te bekijken. Zelfs voor het hoofdbureau van politie staat een gouden standbeeld van een hulpvaardige agent. Morgen, dinsdag, onze laatste dag acclimatiseren en dan gaat het grote fietsen woensdag echt beginnen.