Fietsen van Myanmar naar Singapore, Taiping

Vanaf zaterdag kon ik niet bij de site komen, dus hierbij een wat verlaat verslag van het deel naar Taiping.

Via Sangai Petani waar we in een enorm hotel men een even zo enorm zwembad van minimaal olympische afmeting logeren fietsen we woensdag naar het eiland Penang. De laatste drie kilometer gaat met de ferry waar we vooral gezelschap hebben van brommers, honderden brommers. Ze mogen allemaal vóór van ons, we gaan als laatste de boot op en ook als laatste de boot weer af.

Het is Chinees nieuwjaar, het jaar van de geit. We zijn in Georgetown op het eiland Penang met een overwegend Chinese bevolking en we willen de Chinees, Boeddhistische tempel Kek-Lok-Si bezoeken. Het is de grootste Boeddhistische tempel van Maleisië maar dan geheel in Chinese stijl met rode lampionnen, heel veel wierook stokjes, hele bundels worden er in brand gestoken en overal wensbriefjes, hangend aan lampionnen of aan kaarsjes gebonden. De tempel ligt in de bergen zo'n tien kilometer buiten Georgetown. 's Avonds is de tempel uitbundig verlicht. Op weg naar de tempel wordt het naarmate we de tempel naderen drukker en drukker. Op een aantal stukken staat het verkeer volledig vast. Het is nieuwjaar en dan wil iedereen toch even maar de tempel. Maar het is niet makkelijk om er te komen, de laatste honderden meters gaan steil omhoog. Mensen worden met busjes, taxi's, auto's en brommertjes boven afgezet. Veel toeristen haken voor het steilste stuk af, nemen daarvandaan foto's en slenteren wat langs de kraampjes met eten en souvenirs. Vanzelfsprekend fietsen wij het hele stuk tot het tempelterrein en parkeren de fietsen nonchalant tegen de muur van de grote tempelzaal met de gouden boeddha's. Eigenlijk moet je met Chinees nieuwjaar de tempel 's avonds bezoeken. Maar vanwege de drukte, met een taxi zit je tijden vast in het verkeer, en in het donker omhoog en omlaag fietsen vinden we ook niks, dus doen we het overdag. Maar we hebben wel foto's van de verlichte tempel. Het is een leuk gezicht, men vraagt om voorspoed en geluk in het nieuwe jaar. Koopt briefjes met goede wensen, wierookstokjes en smeekt het geluk af met het gezicht naar de gouden Boeddhabeelden.

Ook in de oude Chinese tempel in de stad is het erg druk en daar is ook een legertje bedelaars die er echt van alles aan doen om de aandacht te trekken. Eén heeft zijn rechter voet met een soort mitella aan zijn nek gebonden en wipt over de tempelvloer heen en weer, een ander ligt languit op een stuk karton midden in de zon, houdt een beker omhoog en kermt er hard bij. Hij kijkt wel elke keer wie er aankomt en schat zijn kans op succes in. Soms blijft hij stil liggen met alleen de bedelbeker omhoog gestoken, maar als er toeristen aankomen wordt er ook uitbundig geluid bij gemaakt. De oude tempel staat letterlijk blauw van de rook van de wierookstokjes en het in brand steken van gekleurd papier waarop wensen staan.

's Avonds eten we in het ronddraaiend restaurant op de bovenste etage van het hotel waar we logeren, doe maar eens gek! De volgende dag maken we nog een rondje door de stad en eten eenvoudig in een open restaurant aan de weg in het centrum van de stad. Georgetown is een gezellige, maar ook, helemaal voor Maleisische begrippen mooie en schone stad met oude gebouwen uit de Engelse tijd gecombineerd met heel veel nieuwbouw maar ook terrasjes, foodcourts, veel restaurants, Chinees, Maleis, India's, cafés en heel veel toeristen. Altijd leuk om te gaan zitten en te kijken wie er allemaal langs komt en hoe de gemiddelde oosterse en westerse mens zich kleed als men op vakantie is. De Hindoes, zowel de vrouwen als mannen zien er prachtig uit, ook de meeste Chinezen zijn op hun best gekleed en de moslimvrouwen, in heel veel, maar vaak wel mooie stoffen gehuld. Zelfs de boerka's lijken voor de vakantie nieuw te zijn aangeschaft. Echter de gemiddelde westerse toerist ziet er niet uit. Het lijkt er op dat iedereen vooral z'n oudste kleren heeft ingepakt, men loopt in verschoten T-shirts, bloemetjes jurken uit een ver verleden, of korte broeken die ooit nieuw zijn geweest. Ook veel oude mannen met hun dunne grijze haar in een staartje, bijeengehouden door een vies elastiekje!

Het was een leuk bezoek aan het eiland Penang en Georgetown. Op de ferry terug naar het vaste land nemen we de laatste foto's van het eiland. We fietsen via een saaie weg tot de stad Parit Buntar en vinden na enige moeite een hotel. Het is bijna de laatste dag dat er feest wordt gevierd. Vanaf woensdag is men in nieuwjaarsfeeststemming. Elke dag wordt er 's avonds wel ergens vuurwerk afgestoken en ook vandaag werden we door een busje gepasseerd met jongens in drakenkostuum en een enorme drakenkop. Morgen, zondag de laatste dag en maandag moet iedereen weer aan het werk en gaan alle winkels en kantoren die gesloten waren of op halve kracht draaide weer open. Wij fietsen naar de stad Taiping in de provincie Perak.