Laem Son National Park

We zijn in het Laem Son Nationaal Park, een prachtige plek aan de Thaise westkust aan de Andaman zee. We zijn net terug van een fietstochtje door het gebied rond het resort waar we logeren. Ik heb wat foto's gemaakt om je een idee te geven waar we zijn beland: het dorp waar de vissers wonen, de pier en het strand. We hebben de eerste nacht toen we bij het park aankwamen in het resort aan de weg tegenover de ingang van het Nationaal Park gelogeerd. Een vervallen bedoening met een waterpartij waar in het weekend wel gebruik van wordt gemaakt en verder biedt het onderdak aan een aantal dames die hun vleselijke diensten aanbieden aan diegene die daar gebruik van wensen te maken. Het is bijzonder omdat we inmiddels in het moslimgebied van Thailand zijn aangekomen. Dat betekent moskeeën in plaats van Boeddhistische tempels, tot gebed oproepende imams, gesluierde vrouwen die wapperend in de wind op hun brommers rijden en . . . . geen bier meer in de plaatselijke winkeltjes. In deze omgeving verwacht je geen gelegenheid die deze diensten aanbiedt.

Volgens Google is het resort waar we willen logeren "permanent gesloten" en omdat wij ook geen contact met het resort kunnen krijgen besluiten we om vannacht in het wat twijfelachtige onderkomen te logeren en morgen op zoek te gaan naar een onderkomen in het park. Als we willen eten blijkt er helemaal niets te zijn. Op het resort is alles donker op de kamers na die door de dames worden bewoond. Langs de weg bij het resort is ook niets. We melden ons bij het winkeltje aan de weg en de uitbaatster biedt aan eten voor ons te halen. Wij gaan terug naar onze kamer en drinken een biertje op het zitje voor de kamer. Ook dit biertje komt uit de wonderbaarlijke en onuitputtelijke etenstas van Yvonne.

Na een kwartier komt de mevrouw en meneer van het winkeltje met een plateau eten, een grote kom soep en voor ieder een bord rijst met kip, ei en groente, vijftig Bath per persoon. Ondertussen biedt zich een nieuwe klant aan voor een van de dames die een kamer bewoont precies op de plek waar wij zitten te eten. Maar iedereen knikt vriendelijk naar ons en zegt ons goedendag, ook de meneer die bij een van de dames naar binnen gaat. Kortom, het gaat er gemoedelijk aan toe.

De volgende ochtend wordt op de deur geklopt, de mevrouw van het resort meldt de er ontbijt voor ons klaar staat, in het huisje bij de ingang is een tafel gedekt en staat een keurig ontbijtje op ons te wachten: toast, gebakken eieren, sinaasappelsap, boter, jam en koffie. Er hoeft niet voor betaald te worden. De kamerprijs van zeshonderdvijftig Bath is inclusief ontbijt. Voor dit bedrag plus honderd Bath voor het avondeten hebben we gelogeerd, gegeten en ontbeten en iedereen is buitengewoon aardig voor ons geweest. Hoerentent of niet, wij vonden het prima!

Na het ontbijt gaan we het park in, na tien kilometer is het resort, het blijkt niet gesloten te zijn, hij had wat laat gereageerd en de telefoon niet beantwoord, maar we zijn van harte welkom en er is een huisje voor ons gereserveerd. 's-Avonds eten we verse garnalen en een zeebaars met rijst en salade. Het biertje komt uit de koelkast van het resort.

We blijven een paar dagen!