Ranong

De koning is niet op dertien oktober overleden maar waarschijnlijk al veel eerder maar "men" wilde wat tijd hebben om het volk er op te kunnen voorbereiden en heeft het heel zorgvuldig gepland. Althans dit alles volgens de eigenaresse van het piepkleine resort (vier kamers waarvan er twee bewoond kunnen worden) op Ban Bang Boen Beach. Het overlijden van de koning komt ter sprake en de troonopvolging van de nieuwe koning. Ja ook zij heeft het filmpje gezien waar de derde vrouw van de kroonprins topless en slechts met een heel klein onderbroekje het feest bijwoonde dat was aangericht voor de poedel van het echtpaar die hoofd van een krijgsmachtonderdelen is gemaakt. Voor het beestje moet men salueren. Maar inmiddels is het "vreselijke" filmpje niet meer in Thailand te zien. Als de nieuwe koning slechts de helft doet van hetgeen de oude koning heeft gedaan is het al een hele goede koning. We moeten hem de tijd geven om zich te presenteren en aan een beter imago te werken, dan komt het allemaal wel goed volgens onze gastvrouw.

Men is er in het land nog erg mee bezig. De tienduizenden die elke dag het koninklijk paleis in Bangkok bezoeken en er lopen veel mensen in rouwkleding, zwarte kleding met witte accenten, ook zijn er verschillende t-shirts in omloop: zwart met teksten of met gouden versieringen. Beelden van de koning worden in zwart-wit uitgezonden en door het hele land heen staan foto's waarin hij in diverse perioden van zijn leven is afgebeeld, van een hele jonge koning met zijn ook hele jonge bruid tot foto's van de laatste jaren waar hij eenzaam in een gouden jas op zijn troon zit, een poging tot zwaaien onderneemt en er heel afwezig bij zit. Wel is men het land aan het voorbereiden op de nieuwe koning. Hier en daar, bij overheidsgebouwen en militaire instellingen verschijnen foto's van de nieuwe koning in vol ornaat, soms naast het portret van zijn overleden vader.

Wij fietsen inmiddels langs de westkust. In een hete, lange en vermoeiende dag fietsen zijn we van het strand bij Chumpon in Kra Buri aangekomen, een tocht door de heuvels van ruim tachtig kilometer die er ongeveer zo uitziet: de eerste tien kilometer heuvels, de laatste tien kilometer heuvels en de zestig kilometer er tussenin heuvels, om de volgende dag via zestig kilometer heuvels naar Ranong te fietsen, de hoofdstad van het district Ranong waar we nu zijn. Het is weekend en de hotels zijn goed bezet. Omdat alleen nog de "dure" suite vrij is bij het hotel dat we in de stad hadden uitgezocht zitten we nu luxe in ons zitje op de kamer en hebben net aan room service onze bestelling voor het avondeten doorgegeven. Fietsers hebben het soms zwaar en moeten dan een beetje worden verwend! Ons onderkomen gisteren en het avondeten in Kra Buri, de eerste stad aan de westkust was wel zeer pover. Een heel klein hokje met twee bedden met een versleten matras die de bazin van het kleine resort van iets van een plastic tafelkleed had voorzien, waarschijnlijk om het matras te beschermen tegen bedplassen van de gast. 's-Avonds de straat op voor het avondeten, alleen een foodcourt was open waar nog één dame aan het werk was. Het was vies en klef, brede slijmerige noedels met wat gebakken groente en gesneden kip. Waarschijnlijk was dat ook de reden dat het ontbijt zo goed smaakte. Op ons kamertje hebben we nog een boterham met beleg opgegeten uit de voorraadtas van Yvonne.

We hebben wel ons best gedaan met fietsen. De laatste tijd slechts één keer een uitrustdag genomen, voordat we overstaken naar de westkust. Een leuk resort op het strand bij Chumpon waar we ook nog heerlijk hebben gegeten, dat overkomt je echt niet zo veel. Buiten de grote steden is het vaak erg bescheiden: rijst met een ei, groente en kip, varkensvlees of orgaanvlees, meestal van kip en Yvonne eet dat dus niet zodat ik soms met grote hoeveelheden lever wordt opgescheept en stukken varkensvlees eten we allebei niet. Maar men is ook goed in tofoe en tempé als vleesvervanger in de noedelsoep en dat is wel weer lekker.

Het weer is toch redelijk van slag geweest, het heeft op veel plaatsen in Thailand buitengewoon veel geregend. En het waait nog steeds erg hard. De zon heeft dagen niet geschenen. We zijn langs wegen gekomen waar de helft van was weggespoeld, het asfalt door het water is ondergraven en is weggezakt. Je moet er op dat moment niet zijn met je auto, brommer of fiets.

Morgen gaan we naar het Laem Son Nationaal Park aan de Andaman zee, een prachtige plek. Hopelijk kunnen we daar logeren. Er is een resort maar het is nog niet zeker of we daar terecht kunnen. We fietsen dapper verder, inmiddels beiden ernstig op zoek naar een kapper.