Singapore en Voorhout

Alles gaat soepel bij ons vertrek uit Pontian Kechil, de wagen die ons over de brug naar Singapore brengt is op tijd en met enige moeite passen wij met de fietsen en de tassen erin, bij de douane kunnen we zonder al te veel problemen doorrijden, vervolgens laten we ons op een parkeerterrein afzetten, plaatsen de voorwielen weer in de fietsen, zetten het stuur recht en fietsen de laatste vijfentwintig kilometer naar het Goodwood Park Hotel in Singapore. Over Singapore fietsen is bijzonder want ondanks de ruim 5,7 miljoen inwoners op de beperkte ruimte van 8.000 km is het een rustige stad met heel veel groen. Van het eiland is één groot park gemaakt. Het is fascinerend, overal kijk je uit op groen of waterpartijen. De hoge flatgebouwen en wolkenkrabbers zien er daardoor vriendelijk uit. In het hotel worden we van ons bezoek twee jaar geleden herkent door de deurmannen. Zeker vijf mannen helpen met de tassen en nemen de fietsen aan die naast de voordeur mogen staan, na het inchecken worden we door twee mannen naar de kamer begeleid. Na ons vorige bezoek van twee jaar geleden heeft geen fietser het hotel bezocht. Iedereen vindt ons heel bijzonder.

We doen niet veel meer de laatste dagen in Singapore. We melden ons bij Hello Bicycleshop in Waterloostreet zodat we er zeker van zijn dat er vrijdag twee dozen klaar staan om de fietsen in te verpakken. Yvonne bezoekt de kapper, we brengen een bezoek aan het nationaal museum waar een uitgebreide tentoonstelling is over Singapore 1925 tot heden en we maken een rondvaart door de haven met het fantastische uitzicht op de skyline met het millennium reuzenrad en de bijzondere gebouwen.

Ik was al in Sungai Besar naar de kapper geweest, een kapper voor Moslimdames en heren van alle gezindte. De afdeling moslimdames wordt met een gordijn afgesloten van de rest van de zaak. Immers de hoofddoek moet af. Het knippen is bijzonder wordt mij uitgelegd door de kapster die mij knipt, wast en masseert. Het haar moet zo worden geknipt en in model worden gebracht dat het ondanks dat het het grootste deel van de dag onder een hoofddoek zit, ook als deze af is er goed uit ziet. Maar een witte meneer vinden ze in de kappersvak in Sunga Besar veel bijzonderder. Er komen steeds meer dames de klant bekijken en aan mijn haar voelen. Het is volgens de dames veel zachter dan het haar van de Aziatische mannen. Na het knippen en wassen, in die volgorde, wordt mijn hoofd, nek, schouders en bovenarmen gemasseerd. Het resultaat wordt ook door de net achter het gordijn geknipte dame goedkeurend bekeken en alle dames aaien nog een keer over mijn grijze hoofd. Als ik buiten sta regent het, maar de kapster die mij heeft geknipt komt met een paraplu naar buiten en begeleid me naar ons hotel aan de overkant.

Vrijdag pakken we de fietsen in en worden met de ingepakte fietsen bij het hotel afgeleverd. We gaan op tijd naar de AirPort en melden ons bij de Singapore Airline balie. Fietsen plus bagage is totaal 57 kilo, dus ruim onder de toegestane 60 kilo. Na ruim dertien uur vliegen in een overvol vliegtuig met veel heel verdrietige en oververmoeide kleine kinderen die bijna de hele vlucht zeer luidruchtig van hun verdriet en vermoeidheid uiting hebben gegeven. Onze oorstoppers brachten voor ons uitkomst.

Op Schiphol staat de chauffeur van het taxibusje ons op te wachten en binnen een half uur maken we na drieënhalve maand onze voordeur open en zet de taxi-chauffeur de fietsdozen en tassen in de hal. Ja in dit dorp bestaan nog ouderwetse taxichauffeurs. We zetten koffie en bladeren in de stapel post. We zijn weer thuis, het zit er op. Het was weer een mooie maar soms ook zware reis van ruim tweeënveertighonderd kilometer, we hebben op zevenenzeventig verschillende plaatsen gelogeerd, van heel eenvoudig tot luxueus in Bangkok en Singapore en veel aardige en vriendelijke mensen ontmoet. Nu eerst maar lekker uitslapen en morgen, zondag zien we onze dochter en kleinkind eindelijk weer.