Naar de stad Vinh

We zijn op weg naar Vinh, de plaats waarvandaan wij afslaan naar de grens met Laos. Na het gebied bij Ninh Binh, het prachtige landschap van "de droge Halong Baai" waar we doorheen zijn gefietst met z'n meer dan tachtig meter hoge kalkstenen rotskegels die uit het niets omhoog rijzen is het gebied waar we nu doorheen gaan meer dan saai. We fietsen langs de AH1 de weg die bijna 2.100 kilometer van noord naar zuid door Vietnam loopt. Dit stuk, een rechte weg, links niks, rechts niks, af en toe een rood gele rivier waar overheen een nieuwe brug is aangelegd en dan weer rechtdoor. We stoppen in een nieuwbouwwijk van de stad Than Hoa, zo ruim opgezet dat je je er al verloren voelt als er alleen maar doorheen rijdt. Enorme brede wegen met fantastische kunstwerken op de rotondes. Ook het hotel waar we aankloppen past perfect in de omgeving. Je moet je wandelschoenen aantrekken alleen al om de balie te bereiken. Honderden meters marmer met enorme bankstellen. Terwijl ik met de baliemedewerker aan de praat raak zoekt Yvonne met een medewerker van het hotel een plaatsje voor de fietsen. Uiteindelijk worden ze gestald in een leeg zaaltje van zo'n veertig bij honderd meter achter de balie. Ook onze kamer is enorm met een groot balkon, twee enorme bedden, een zitje waarop je kunt logeren en groot genoeg om een flinke looptraining in te houden. Vanwege mijn steeds slechtere loopprestaties loop ik inmiddels met een wandelstok die mij in dit magalomane marmeren paleis goede diensten bewijst.

Na weer een saaie fietsdag eindigen we aan de kust bij de stad Thin Gia. Er moet een weg van de AH1 naar de kust lopen. Maar op de digitale kaart houdt de informatie op, geen informatie, geen wegen alleen een kustlijn met de tekst "internationale grens". We slaan een smalle weg in richting kust en eindigen na een tijdje bij iets dat op een kazerne lijkt. Twee mannen in uniform wijzen ons een andere weg die uiteindelijk bij de kust eindigt. Grote leegstaande hotels in een troosteloze omgeving. Alles staat leeg en geen gast te zien. Na wat zoeken zien we een klein hotel dat open is. De kamers zijn gesitueerd rondom een tuin, er is verder niemand maar er wordt voor ons gekookt en morgenochtend wordt er ontbijt gemaakt. We maken een rondje door de omgeving, maar alleen de vissers zijn actief verder gebeurt er niet veel. Morgen maar weer verder richting Vinh en dan op weg naar Laos.