Op weg naar Ninh Binh

Chaos, absolute chaos als we uit Hanoi vertrekken. De stad barst uit z'n voegen, we vertrekken om half negen en er is geen doorkomen aan. Niemand wacht voor rood licht, met honderden tegelijk, vooral brommers neemt men de kruispunten. Iedereen rijdt door elkaar, nog een paar vrachtwagens en bussen er tussendoor en de chaos is compleet. Er wordt niet gesproken, maar de herrie is overdonderend. Echt iedereen toetert maar de mensen op hun brommertjes kijken star voor zich uit en doen hun mond niet open. Wij wel! Wij moeten er op onze fietsen ook doorheen en beschikken niet over een drietonige hoorn, dus . . . niemand stopt. Op je fiets ben je kwetsbaarder, je zit ook wat hoger dan een brommer. Men rijdt net zo lang door tot het echt niet meer gaat en een withuid op een fiets is niet echt een opstakel. Tot dat die fiets gaat schelden, dat helpt soms een heel klein beetje. Na vijfenveertig kilometer wordt het rustiger, hier is de weg breder en er is wat minder verkeer.

Het doel vandaag is Phu Ly zo'n zestig kilometer ten zuiden van Hanoi. Het blijkt een armoedige provinciestad te zijn met een paar hotels. We kiezen er een uit, maar daar begint zowel de bewaker als de meneer achter de balie te zeuren dat we eerst de fietsen uit zicht moeten zetten, maar wij willen eerst weten of er plaats is en hoeveel een kamer kost. We komen er niet uit met de heren dus vertrekken we naar de buren. Daar is plaats, een kamer kost zestien Euro en de fietsen kunnen achter de balie in de kelder worden gestald. Er is een bar waar we biertje kunnen drinken en we eten bij de buren in een restaurant met veel personeel en weinig gasten. Terug op de kamer blijken de matrassen van gewapend beton te zijn en de herrie is binnen niet minder dan buiten. De oorstoppers zijn niet voor niets meegenomen, we slapen de hele nacht door en gaan na het uitchecken op zoek naar een ontbijt.

Het weer is fantastisch, drie- vierentwintig graden met zon en een flinke wind mee! Dus geen klagen. We stoppen in Ninh Binh de stad met volgens onze reisgids, "een goede infrastructuur en het lieflijke landschap van de droge Halong-baai". We hebben deze keer een goed hotel inclusief ontbijt en gaan morgen de omgeving verkennen (inclusief de droge Halong-baai)

Nog even het geld. Dat is weer wennen, honderd Euro is tweemiljoenvierhonderduizend Vietnamese Dong (2.400.000) Dus alles kost duizenden Dong. Je kunt niet meer dan 2.000.000 dong per keer pinnen, ongeveer € 86,50 De biljetten hebben verschillend kleuren. De Vietnamees houdt ze zonder probleem uit elkaar, maar voor ons is het lastig. Een noedelsoepontbijt kost voor ons tweeën 80.000 dong (€ 3,35) een biertje 10.000 dong (€ 0,42) en een hotelkamer 400.000 dong (€ 16,70) maar een ding is wel weer makkelijk, men kent geen muntgeld, alleen papier.