Fietsen door Indonesië, Java 1
Door: Henk de Kruijf
Blijf op de hoogte en volg Hendrik
25 December 2012 | Indonesië, Probolinggo
Het is zes uur in de morgen, we worden wakker van de Imam. Gisteren zijn we ook met hem in slaap gevallen. We zijn op Java in Ketapang, er is net thee gebracht. Gisteren onze laatste dag op Bali, we hebben geslapen bij een restaurant dat ook één kamer verhuurde. Het is een klein paleisje met een hemelbed en een nis waarin een rustbank staat en uitzicht biedt op het zwembad dat bij de kamer hoort en een enorme badkamer waar alles werkt.
De boot is overvol, er kan echt geen brommer meer bij. Als passagier blijf je in je auto zitten of je kunt op een soort stelling staan die het ene trapje met het andere verbindt. Het is een enorme chaos bij de boot, als we de volgende dag weer op de fiets zitten komen we in een file terecht van ruim zeven kilometer er is geen doorkomen aan. Bussen, vrachtwagens, particuliere auto's en duizenden brommers staan kilometers lang door elkaar. We willen vandaag naar Situbondo bijna negentig kilometer maar zo schiet het niet op.
We fietsen op de hoofdweg van Ketapang waar de ferry aankomt naar Surabaya (hoe zou het toch met Anneke Grönloh zijn) De weg is veel te smal voor al het verkeer, iedereen passeert wanneer hem hem uitkomt, tegenliggers moeten maken at ze wegkomen en met die twee fietsers hebben ze helemaal niets te maken. We worden steeds al scheldend en tierend de berm in gereden. De herrie is enorm, iedereen toetert, uitlaten zijn meer kapot dan heel en dan moeten echt honderden ons al schreeuwend en toeterend begroeten. Ze rijden ons dan wel van de weg maar we zijn ook de bezienswaardigheid van dit deel van Java. We zijn weer de enige. In de bergen komen we jongens tegen op een soort vrachtfiets hout wegbrengen vanuit het bos naar de stad. Dat is wat anders dan met de paar tassen en de fietsen waar wij op rijden.
We zijn in Probolinggo aangekomen, hiervandaan gaan we naar de Bromo vulkaan op ruim twee kilometer hoogte. Morgen fietsen we naar een plaatsje op zeshonderd meter, vijfentwintig kilometer hiervandaan en vandaar gaan we de bergen in. Hoe we dat precies gaan doen weten we nog niet. We gaan het morgen eerst maar eens bekijken.
De boot is overvol, er kan echt geen brommer meer bij. Als passagier blijf je in je auto zitten of je kunt op een soort stelling staan die het ene trapje met het andere verbindt. Het is een enorme chaos bij de boot, als we de volgende dag weer op de fiets zitten komen we in een file terecht van ruim zeven kilometer er is geen doorkomen aan. Bussen, vrachtwagens, particuliere auto's en duizenden brommers staan kilometers lang door elkaar. We willen vandaag naar Situbondo bijna negentig kilometer maar zo schiet het niet op.
We fietsen op de hoofdweg van Ketapang waar de ferry aankomt naar Surabaya (hoe zou het toch met Anneke Grönloh zijn) De weg is veel te smal voor al het verkeer, iedereen passeert wanneer hem hem uitkomt, tegenliggers moeten maken at ze wegkomen en met die twee fietsers hebben ze helemaal niets te maken. We worden steeds al scheldend en tierend de berm in gereden. De herrie is enorm, iedereen toetert, uitlaten zijn meer kapot dan heel en dan moeten echt honderden ons al schreeuwend en toeterend begroeten. Ze rijden ons dan wel van de weg maar we zijn ook de bezienswaardigheid van dit deel van Java. We zijn weer de enige. In de bergen komen we jongens tegen op een soort vrachtfiets hout wegbrengen vanuit het bos naar de stad. Dat is wat anders dan met de paar tassen en de fietsen waar wij op rijden.
We zijn in Probolinggo aangekomen, hiervandaan gaan we naar de Bromo vulkaan op ruim twee kilometer hoogte. Morgen fietsen we naar een plaatsje op zeshonderd meter, vijfentwintig kilometer hiervandaan en vandaar gaan we de bergen in. Hoe we dat precies gaan doen weten we nog niet. We gaan het morgen eerst maar eens bekijken.
-
25 December 2012 - 15:39
Renate De Jong:
Klinkt weerspannend! Veel plezieir op de Bromo,
Groet Renate -
25 December 2012 - 16:08
Karel En Marianne Aster:
Lieve Yvonne, beste Henk bedankt weer voor jullie schitterend verslag. Wat een super avontuur weer!! Nog een fijn kerstfeest gewenst, wordt dat nog wel gevierd in het meerst fantieke moslimland ter wereld?
Hier hebben wij het gisteren ingeluid met ons gebruikelijke famiieetentje thuis, helaas waren Tamara, Martijn en Fien er niet bij, next time better!! Hou jullie haaks, veel avontuur en plezier gewenst. Groeten, broer Karel en Marianne. -
25 December 2012 - 18:56
Ed En Anneke Bergshoeff:
Lieve Yvonne en Henk
Hoe het met Anneke Grönloh gaat weet ik niet,maar met deze Anneke gaat het best en met Ed ook.
We lezen jullie verhalen weer met grote intresse,en verbazing.
We zijn benieuwd hoe de jaarwisseling daar is.wensen jullie in het nieuwe jaar weer veel (leuke)avonturen toe, dan gaan wij ze weer lezen.
Liefs Ed en Anneke -
26 December 2012 - 21:15
Ab En Marijke:
Jullie weten niet wat je te wachten staat heel spannend, hetzelfde gebeurt hier. Ab heeft gelukkig geen ziekenhuis bacterie, maar wel een ontsteking, dus alles is er uit en heeft gips van lies tot enkel, dat met de nodige pijn gepaard gaat. Chirurg komt 2 jan terug wordt vervolgt maar dan een smsje. Voor jullie in ieder geval een spetterende jaarwisseling kus van ons. -
27 December 2012 - 09:57
Frans En Magda:
Volgens Frans zit Anneke Gronloh in het brandende zand!! Wie weet kom je haar daar tegen.
Onvoorstelbaar dat de bevolking daar met zo veel vracht op de fiets kunnen fietsen!
2 km de hoogte in is weer een hele klim en dat in dit klimaat.
Wij wensen jullie all the best voor een heel goed gezond, gelukkig en gezellig 2013.
Lieve groetjes, Frans en Magda -
27 December 2012 - 21:08
Bea Van Laatum:
wat zijn jullie weer stoer bezig en ik ga jullie weer volgen. Bali is toch prachtig ,vond ik en jullie zijn daar zo kort geweest. in ieder geval een hele gezonde reis en een liefdevol 2013.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
