Fietsen door Indonesië, weer thuis

We zijn weer thuis na een lange dag en nacht reizen. Het vertrek uit Indonesië ging niet helemaal zonder problemen, die ene dag verschil bij het verlengen van onze visa bleek voor de douaneambtenaar niet acceptabel. In Yogyakarta waren de visa niet met dertig, maar negenentwintig dagen verlengd met als laatste dag 9 maart en nu is het 10 maart 2013. op de vraag: wat nu? Antwoord de ambtenaar: "twohundredthousand Indonesian rupiah" "each!" zegt hij er meteen achteraan. Hij neemt het bedrag van mij aan, vouwt de biljetten op en steekt ze in zijn broekzak. Ik kijk Yvonne aan, wat moet je hiermee? Uiteindelijk vraag ik maar om een officieel betalingsbewijs, dan moet hij in ieder geval het bedrag delen met diegene die het betalingsbewijs uitschrijft. Hij neemt de paspoorten in beslag, vertrekt en zegt ons plaats nemen en te wachten tot hij terug komt. Na een kwartier krijgen we de gestempelde paspoorten terug en ieder een betalingsbewijs van het "imigrasi kantor". We kunnen vertrekken.

Vanuit een zeer warm Medan komen we via Kuala Lumpur na een lange vlucht aan op Schiphol. Het vriest twee graden en we vinden het erg koud als we vanuit het vliegtuig de slurf instappen. We zijn twee uur bezig om de fietsen uit te pakken en weer in elkaar te zetten. Alles is compleet, de tassen erop en we fietsen weer. Toch voelen we ons, ook na de koffie nog wel een beetje broos en besluiten om de trein naar huis te nemen. Om tien uur fietsen we vanuit station Sassenheim Voorhout binnen. Na een afwezigheid van drie maanden maken we onze eigen voordeur open en zijn weer thuis.

Ik bedank iedereen die ons deze reis heeft gevolgd en voor de reacties op het reisverhaal. Elke dag hebben we beiden ons reisdagboekje bijgehouden en als ik tijd en zin had hieruit het reisverslag voor de site gemaakt en de foto's erbij uitgezocht. Het was een enerverende reis door een voor ons onbekend land waar we ondanks alle voorbereidingen de reis onderweg een aantal keren hebben moeten aanpassen. Maar mede daardoor ook leuk om verslag van te doen. In het vliegtuig zat ik naast een Indonesiër, een marketing man van een technisch bureau uit Bandung. Het was voor hem de eerste keer dat hij Nederland ging bezoeken. Hij had er inmiddels veel over gelezen en vond het buitengewoon spannend om naar Europa en in het bijzonder naar Nederland te komen. Zo zie je maar dezelfde spanning die wij hadden toen we naar Indonesië gingen voelt een Indonesiër als hij naar het voor ons zo vertrouwde Nederland komt.