Fietsen door Indonesië, Bali 3

Het is donderdag 13 december, voor we echt aan de reis gaan beginnen nog één dag acclimatiseren. We gaan naar Tanah Lot de watertempel die je gezien móét hebben, anders ben je niet op Bali geweest. De tempel ligt ongeveer 23 km naar het Noordwesten aan de kust. Als we in de buurt komen wordt het nog veel drukker dan het hier normaal al is. Tientallen bussen en busjes brengen de touristen naar de tempel. We moeten de fietsen op het parkeerterrein bij de bussen achterlaten, betalen 10.000 Ruhpia en mogen het terrein op, eerst langs de markt, dan langs de eettentjes en vervolgens het tempelterrein. Wat doen we hier? Als je alle toeristen en de als priester verklede mannen wegdenkt en het is ook nog hoog water zodat de tempel echt in het water ligt, ja dan zou het nog een aardig schouwspel zijn. Maar die hordes toeristen zijn er en het is geen hoog water. We halen de fietsen op bij het parkeerterrein en fietsen de 23 km weer terug naar het hotel.

We zijn op weg en vertrekken richting Ubud in de heuvels in midden Bali. Het heeft vannacht weer hevig geregend, als we vertrekken regent het nog steeds. Het regent echt enorm, alles staat onder water, zowel in het hotel maar ook de straten staan blank. De wegen zijn smal en overvol. Van het zo prachtige groene Bali zien we voorlopig niet veel. We staan met enige regelmaat in de file, er is vaak geen doorkomen aan, ook niet met de fiets. Tot nu toe zijn we overigens wel de enige op de fiets. Van Ubud gaan we naar Bangli, vijfentwintig km ten Noordoosten van Ubud wat hoger in de heuvels. We klimmen tot 450 meter. Het klimmen gaat goed, ook Yvonne op haar gemankeerde fiets gaat soepel omhoog.

In Bangli gaan we op zoek naar het hotel dat er toch echt zou moeten zijn. Een eenvoudig guesthouse is vol. Een aardige rasta man met een enorme haardos die hij als een shawl om en op zijn hoofd heeft gedrapeerd rijdt ons op zijn brommertje vóór, zijn hoofd rechtop balancerend met zijn rasta shawl. Een aardige man, maar ook hij kan er niets aan doen, er is geen slaapplaats in Bangli! We fietsen de vijfentwintig km door de heuvels terug naar Ubud.

We willen naar de Oostkust en vandaar langs de kust naar het Noorden en vervolgens naar het Westen waar in Gilimaunuk de veerboot naar Java vertrekt. Van Ubud fietsen we naar Padangbai een kustplaatsje waar de ferry naar Lombok vertrekt, en hotels aan het strand. Onderweg is de hoofdweg nr. 2 afgesloten door enkele honderden biddende mannen. Ze zitten bij elkaar op het asfalt. Als we afstappen en een stukje lopend verder gaan mogen we de afzetting passeren. Behoedzaam lopen we om de groepjes mannen heen. Iedereen zegt ons hartelijk goedendag. Vijfentwintig meter verder kunnen we weer op de fiets. De omgeving wordt eindelijk wat iedereen ons had verteld dat Bali zou zijn: groen, bergen, riviertjes en vriendelijke mensen. Die vriendelijke mensen hadden we overigens al wel ontmoet.

Morgen gaan we verder langs de kust naar het Noorden. We zijn op weg! Voorlopig nog rustig aan, wennen aan de warmte, de vochtigheid, de drukte en het lawaai de hele dag om je heen.