Myanmar 6

We fietsen 22 december naar Thazi een kort stukje maar dan kunnen wij en onze magen, buiken en darmen weer een beetje wennen. Bij mij werken de "gele pillen" tegen dysenterie verschijnselen perfect. De krampen en de misselijkheid zijn verdwenen: twee pillen per dag maximaal 4 en dan moet het over zijn. Dit volgens de apotheker die ons de pillen verkocht heeft in Paxe, Laos op onze vorige reis in Zuidoost Azië.

Voor elf uur komen we in Thazi aan, genoeg tijd om wat meer over Myanmar te lezen.

Het land is bijna twee maal zo groot als Duitsland en heeft ruim 50 miljoen inwoners, het grootste deel, 80% Boeddhisten, het allergrootste deel van de bevolking woont op het platteland, slechts 24% woont in een stedelijk gebied. Een groot deel van het land bestaat uit tropisch regenwoud waar naast meer dan 600 bontgekleurde vogelsoorten ongeveer 10.000 olifanten, 2.000 tijgers en verder panters, luipaarden, rinocerossen, apen, Himalaya-beren, krokodillen en verschillende soorten slangen waaronder cobra's en pythons leven. Verder heeft Myanmar met zo'n 6.000 arbeidsolifanten, het grootste aantal ter wereld. Op het land worden verder ossen als trekdieren gebruikt en grote zwarte waterbuffels op de rijstvelden.

We staan vrijdag 23 december vroeg op, de mevrouw van het guesthouse maakt om 06:00 uur ontbijt en om half zeven zitten we op de fiets met een voorraadje grote mandarijnen, sinaasappels en bananen die we hebben meegekregen. We worden hoofdschuddend uitgezwaaid, ze heeft wel drie keer gevraagd of we echt op de fiets naar Kalaw gaan, dat moeten we niet doen, "het is veel te ver, veel te hoge bergen en veel te slechte weg". Maar goed als we dan toch willen wenst ze ons alle strekte.

We gaan de bergen in en gaan weer als een speer met z'n tweetjes, om twaalf uur hebben we 60 kilometer afgelegd en om 13:00 uur 70, de weg is redelijk, het eerste stuk is heuvelachtig maar het is goed te doen. Dan begint het stuk van 35 kilometer echt klimmen naar 1.350 meter waar Kalaw op ligt. De weg wordt heel erg slecht, op grote stukken ontbreekt het wegdek volledig en op andere stukken is de weg zo smal dat de vrachtwagens om en om van zo'n stuk gebruik kunnen maken en dat betekent dus wachten. Grote stukken weg bestaat uit zand, dat levert enorme stofwolken op waarbij we elkaar soms niet meer kunnen zien. De vaart is er volledig uit. Het gemiddelde daalt naar 5 kilometer per uur. Het gemiddelde stijgingspercentage ligt boven de 7%, best fors voor twee toerfietsers die in een soort hindernis tocht naar boven moeten.

Uiteindelijk komen we in het donker om half zeven in Kalaw aan. Ik had onderweg al hardop mijn wensen uitgesproken als we ooit nog zouden aankomen: grote koude bieren en heerlijke zachte bedden zouden op ons wachten. En ziedaar nadat het eerste hotel waar we aankloppen ons doorstuurde omdat ze vol zaten, vinden we om de hoek een prachtig hotel, keurige grote schone kamer met een prachtig balkon met een luie stoel voor Yvonne haar sigaret en een koelkast vol met Myanmar-bier, het lokale lager bier, en dat alles voor 25,00 US-dollar inclusief een rijkelijk ontbijt met eieren klaargemaakt naar keuze.