Singapore op weg naar het zuiden 10

Na een vorstelijk ontbijt in het hotel in Melaka rijden we voor de zoveelste dag op weg 5 verder naar het zuiden. Het is weer warm vandaag, geen wolken en weinig schaduw. Links en rechts van de weg staan palmbomen er spelen apen in de berm of ze maken duidelijk hoorbaar ruzie in de bomen. Op sommige plekken hoor je harde vogelgeluiden, heel hard piepen en kwetteren, je hoort het overal in Maleisië, zowel op het land als in de stad. Men lokt zwaluwen zodat ze daar gaan nestelen. Zwaluwnesten zijn veel geld waard. Men gelooft dat het speeksel waar de vogels hun nesten mee maken potentieverhogend werkt. Eerst let je er niet zo op maar het gaat steeds meer opvallen. Sommige etages in woonwijken zijn dichtgetimmerd met kleine en grote openingen en grote luidsprekers waar hele harde vogelgeluiden uitkomen. De imam van de Moskee komt er niet bovenuit. Dat geluid gaat dag en nacht door, het is hier en daar echt een enorme herrie van piepende zwaluwen. De hele buurt geniet mee en 's avonds vliegen ze met grote vaart door de straten, scheren over de plassen regenwater, kunstig brommers, wandelaars, auto's en twee fietsers uit Voorhout ontwijkend. Niemand schijnt zich er iets van aan te trekken. Wat je hier en daar in de stad ziet is echter nog kinderspel vergeleken met de zwaluwgebouwen op het land. Men bouwt hele bunkers, tien, twintig meter hoog met meerdere verdiepingen. Duizenden zwaluwen nestelen er. Het moet er binnen ontzettend stinken.

Muar blijkt ondanks alle berichten een leuke drukke stad te zijn met grote meestal Chinese winkels. Opvallend veel bruidswinkels van kleermakers tot warenhuizen waar alles voor de bruiloft wordt verkocht, bruidskleding voor bruid, bruidegom en de bruidsmeisjes en jongens, corsages en tafelkleden, kunstbloemen en fotoreportages. Overal in de stad Chinese restaurants, een biertje drinken is hier geen probleem. We eten vandaag Dim Sum ze hebben echter ook Dim Sum gemaakt van kippentenen, je hebt in eerste instantie geen idee wat het is maar als je een hapje probeert merk je al snel dat het kippentenen zijn. Het is de bedoeling dat je ze in je mond doet en dan het velletje eraf zuigt. Vanzelfsprekend met veel geluid. We logeren in Muar in hotel ”Rivervieuw”, onze kamer kijkt uit op een blinde muur, vanuit het hotel geen rivier gezien. De omgeving waar we doorheen fietsen is wel wat veranderd. Het is hier schoner, de huizen zien er beter onderhouden uit veel kleuren en bijna iedereen heeft een tuin met bomen, planten en bloemen. We kopen 's avonds nog wat sinaasappels en cola's voor onderweg. Nog twee fietsdagen naar Pontian Kechil de laatste plaats in Maleisië voor Singapore.

Vanuit Muhar fietsen we we via Batu Pahat naar Pontian Kechil. De stad ligt aan de kust, we kijken uit over De Straat Van Malaka. Voor het restaurant en het foudcourt, aan de overkant van de straat aan de zee, staan betonnen tafels waar 's avonds rode plastic stoeltjes om worden gezet. Het is gezellig druk. In het weekend komen er veel mensen uit Singapore, het is hier wat meer ontspannen en een heel stuk goedkoper en zo'n beetje op straat vlak langs de zee zitten kan niet in Singapore.

We regelen een busje dat ons via de westelijke brug naar de grens brengt. Deze tweede brug heet hier ”The Second Link” en verbindt via een autosnelweg het vaste land van Maleisië met Singapore, je mag dit stuk niet fietsen dus vandaar. Na een rustige ontspannen dag haalt een aardige Chinees ons op met z'n taxibusje waar onze fietsen met tassen en wijzelf precies in passen en brengt ons in ruim een uur naar Singapore en zet ons een kilometer na de grens af bij een bushalte. Het regent de hele morgen al flink. We doen de tassen op de fietsen en rijden Singapore binnen. Het is vandaag dag 96 van deze reis en na bijna vier en een half duizend kilometer door Myanmar, Thailand, Maleisië en Singapore de laatste rit. We vinden het beiden toch wel opwindend, de industrieterreinen gaan over in woonblokken en groots opgezette parken en langzaam fietsen we de City in tussen enorme wolkenkrabbers in allerlei maten en vormen van glas, gekleurd beton en combinaties daarvan. De trein of de metro loopt er op een hoogte van zo'n tien meter tussendoor. Na twee uur komen we bij ons hotel. We hebben gisteren in een een zeer duister cybercafé in Pontian Kechil, echt in een enorme herrie tussen zeker honderd jongeren die allemaal spelletjes spelen die zeer veel lawaai maken, een hotel uitgezocht. Boeken via internet geeft in dit geval ruim 50% korting. We gaan eerst op zoek naar een fietsenwinkel om twee fietsdozen te regelen. We spreken af voor woensdagmorgen. De fietsenwinkel heeft geen tijd dus inpakken doen we zelf bij hen in de winkel. Hij brengt ons dan met de ingepakte fietsen naar het hotel en een busje brengt ons vervolgens met de fietsen naar luchthaven. Alles is geregeld we kunnen de stad gaan verkennen.

Singapore is een mooi opgezette stad. Enorme wolkenkrabbers, echt in allerlei vormen maar ook veel groen, mooie parken en daar tussendoor oude koloniale gebouwen en voormalige woonhuizen uit de Engelse tijd allemaal prachtig gerestaureerd. Ondanks dat ze dat zelf niet vinden kun je er goed fietsen, iedereen houdt zich keurig aan de regels, niemand rijdt door rood of blokkeert een kruispunt, wandelaars krijgen de tijd om over te steken en er wordt niet getoeterd als het allemaal niet opschiet. We maken een boottochtje over de rivier en eten 's avonds in een van de Chinese foudcourts, die er hier zeer netjes uitzien. Een biertje of een wijntje drinken is hier ook geen probleem. We hebben een lekkere laatste dag met de fietsen, bezoeken nog het Singapore Art Museum en een tentoonstelling van Wu Guanzhong, een Chinese kunstenaar met prachtig werk en kopen een op canvas gedrukte kopie.

De fietsen staan ingepakt in de hal van het hotel, alles wat we niet meer nodig hebben hebben we weggegooid en de tassen zijn opnieuw gepakt voor de vliegreis. We worden om 19:00 uur opgehaald en naar de luchthaven gebracht. Het zit er dus op, we gaan naar huis!