Myanmar 5

Bij vertrek uit Bagan rijden we verkeerd. We vinden de juiste afslag niet naar het oosten. Na 24 kilometer zitten we eindelijk op de goede weg en natuurlijk krijg ik de schuld. Het levert een ijzige ochtend op onder de tropische zon van Myanmar. De weg loopt over een afstand van zestig kilometer van 60 naar 600 meter hoogte naar het dorpje Popa. We zijn nu allebei ziek! Yvonne is nog niet beter en ik voel me beroerd. Na een ontzettende rot dag komen we uiteindelijk in het pikkedonker om zes uur aan en vinden een guesthouse in Popa. Yvonne wil eten maar ik heb helemaal nergens trek in en wil slapen, maar ga mee naar het restaurant en houd Yvonne gezelschap. Om half negen liggen we in bed.

's Nachts gaat het bij mij helemaal mis. Enorme diarree. Eerst mezelf wassen onder de douche, die gelukkig wel warm is en daarna de kleren die ik aan had en vervolgens het beddengoed wassen, ik durf dit niet zo aan de baas van het guesthouse te laten zien. Om zes uur lig ik weer op bed maar slapen is er niet meer bij. Ik haal iedere keer net de WC als ik in de buurt blijf, dus op mijn bed blijven zitten met imodium en een dag langer in Popa blijven. De hele dag op bed doorgebracht, 's middags om vijf uur blijkt de darmvoorraad op te zijn. Aan het begin van de avond gaan we tocht maar wat eten. Met al mijn beroerdigheid blijkt Yvonne inmiddels aan de beterende hand. Biertje en eten gaan er weer redelijk vrolijk in. Ik houd het bij gekookte rijst met wat groente en soep met gekookte kip. Als het vannacht goed gaat, gaan we morgen naar Meiktila. Alleen dat ligt 120 km naar het oosten en er is geen andere plaats waar we kunnen overnachten.

We staan redelijk fris op, ontbijten buiten bij zonsopgang tussen de bergen en gaan op pad. We fietsen tot het plaatsje Kyaukpadaung 17 km oostelijk van Popa en proberen daar vervoer te vinden tot Meiktila. We vinden na wat vragen snel een busje, een open trucje waar heel veel mensen en spullen in gaan, die ons voor 2 x 6.000 Kyat naar Meiktila brengt. Wij zitten tegen de cabine aan, de fietsen staan bovenop, de tassen hangen vastgebonden tegen de zijkant. We worden door 23 vrouwen, twee kinderen en twee mannen gezelschap gehouden, bovenop het trucje zitten naast heel veel handel nog zeker 15 mannen. Henk en Yvonne in Myanmar!!!