Maleisie op weg naar het zuiden 8

We zitten 's ochtends vroeg aan het ontbijt in Pangkor, we zijn hier twee dagen geweest en vertrekken vandaag naar Teluk Intan een grotere plaats wat meer het land in. Er komen twee neushoornvogels het terras op vliegen waar het ontbijt wordt geserveerd. Het personeel zet elke dag twee bordjes met watermeloen voor ze neer en daar komen ze blijkbaar graag de jungle voor uit. Het zijn vreemde vogels, het mannetje heeft twee snavels boven elkaar de bovenste is net een omgekeerde snavel. Ze gooien een stukje watermeloen in de lucht vangen het weer op en slikken het in. Als de bordjes leeg zijn vertrekken ze weer. Ze komen elke morgen trouw langs.

We rijden de laatste dagen door de regen. Bijna elke morgen vertrekken we met regen, in de loop van de ochtend wordt het droog en na een uurtje gaat de zon weer schijnen. Om te fietsen is het ideaal, het is een stuk minder warm en als het heet wordt zijn we op de plaats van bestemming. Ook fietsen we over de grote weg, erg saai maar het rijdt een stuk sneller, de weg is beter en er zijn veel plaatsen waar je een koude cola kunt kopen.

In Teluk Intan staat een scheve toren, de "Chinese scheve toren van Teluk Intan" hij staat midden in de stad en niemand kijkt er naar. We moesten zelf ook eerst goed kijken of hij wel echt scheef stond. In het foodcourt tegenover de scheve toren hebben we 's avonds gegeten. Die foodcourts zijn handig, er zijn verschillende keukens die door verschillende mensen worden gerund. Je gaat ergens zitten en bestelt bij een keuken jouw favoriete maaltijd. Bij de een nasie, bij de ander vers vruchtensap en bij de derde soep. Alles wordt naar je tafel gebracht en iedereen haalt zijn eigen lege borden, bestek, stokjes of kommen weer op als je klaar bent. Soms kan je bij één figuur betalen die het geld dan weer verdeelt over de verschillende uitbaters van de keukens.

We fietsen op weg naar Kuala Lumpur langs "De Straat Van Melaka" het stuk zee tussen Maleisie en Sumatra. Alleen de naam al De Straat Van Melaka. Ik zit weer op de lagere school in Haarlem en in het lokaal hangen platen aan de muur van "ons" voormalig Nederlands Indië. Een daarvan is "zicht op de Straat Van Malaka" met stoom- en inlandse zeilschepen voor anker in Melaka. De boten worden door tengere bruine mannen geladen en gelost. En nu ruim vijftig jaar later fietsen we, alsof het de normaalste zaak van de wereld is langs De Straat van Melaka op weg naar Kuala Lumpur, Melaka en Singapore.

We spreken vandaag een aardige man, hij komt naar ons toe als we bij een Indiase mevrouw in haar cafetje een cola drinken. Natuurlijk vraagt hij waar we vandaan komen, hoelang we al in Maleisië zijn en waar we naar toe gaan. Hij vertelt over zichzelf, zijn gezin en zijn huis. Zijn jongste zoon is ziek, heeft een hersentumor en daardoor allerlei gebreken. Hij leert hem nu Golf spelen in zijn eigen tuin. Eerst ging het helemaal niet maar na lang oefenen kan hij al een aardig balletje slaan. Hij lacht erbij. Hij weet veel van zijn land. De percentages van de verschillende bevolkingsgroepen kent hij uit zijn hoofd. Hij is in 1942 geboren, in de oorlog, hij vertelt over de Engelsen die weer teug kwamen na de bezetting door de Japanners en uiteindelijk, net als de Nederlanders in voormalig Nederlands Indië toch definitief moesten vertrekken. Hij weet dat Maleisië ook door de Hollanders bezet is geweest, we kunnen in Melaka de overblijfselen van de Hollandse forten gaan bekijken. Hij staat er op om onze cola's te betalen. Van de mevrouw van het cafetje krijgen we twee mandarijnen mee voor onderweg. Even verderop staat de man ons langs de kant van de weg op te wachten, hij wil een foto van ons maken om thuis te laten zien. Hij maakt een foto en hij zwaait ons na als we vertrekken.

We zijn in Klang, een grote stad die westelijk van Kuala Lumpur ligt. We hebben een hotelkamer op de 21e verdieping van een immens hotel. Morgen fietsen we naar Kuala Lumpur. Niet doen volgens vele mensen, te gevaarlijk, te grote wegen en in de stad kun je absoluut niet fietsen, maar we doen het toch maar. Ik heb net een kamer besproken in het centrum en we we zijn nieuwsgierig naar de stad.