Myanmar 4

Het is enigszins moeilijk om toegang tot internet te krijgen vandaar de lange tussenpozen. Je komt ook niet in je beveiligde omgeving en ik vermoed dat de tekst op bepaalde woorden wordt gescreend.

Na een forse fietsdag zijn we donderdag 15 december in Pakokku beland, ongeveer 25 kilometer boven Bagan de oude hoofdstad van Birma. Yvonne is vannacht ziek geworden. Iets fout gegeten? Het gevolg is diarree en maagkrampen. Toch wilde ze vanochtend vertrekken. We zitten om 05:30 uur op de fiets en komen na een lange dag om vier uur in Pakokku. Onderweg ontbeten en fruit gekocht voor onderweg. Een vies hotel, de douche werkt niet, alleen bij het bad is lauw warm water. We gaan om beurten in de tobbe, wel in hetzelfde water want uit de kraan komt nu alleen nog maar koud water. Het doet me denken aan vroeger alle kinderen op zaterdag in de zinken teil in de keuken in bad, in hetzelfde water en af en toe wordt er warm water door mama bijgegooid. Alleen is hier geen warm water meer. Yvonne ligt om half acht in bed. Hopelijk is het alleen een voedselvergiftiging. In ieder geval vertrekken we morgenochtend naar Bagan.

Bagan was van 1044 tot 1278 de hoofdstad van het Birmese rijk. Over een oppervlakte van 36 vierkante kilometer staan 5.000 tempels, pagodes en stupas. Je fietst door een onwerkelijk landschap, waar je kijkt tempels, gouden daken, stenen ruïnes in een landschap van groene heuvels en hoge palmen. De oude stad is ommuurd en wonderlijk genoeg helemaal verlaten. Vijf kilometer zuidelijk is New Bagan gebouwd. 1 mei 1990 werd het bevel gegeven om het totale dorp met vijfduizend mensen te ontruimen. In april ontvingen alle bewoners een brief en op 1 mei werd water en stroom afgesloten. De eigenaren van een eigen woning moesten zelf voor de kosten opdraaien.

Alles is met de grond gelijk gemaakt, alleen de overheidsgebouwen bleven staan. Het resultaat is een overwoekerde vlakte, een aantal nieuwe hotels met uitzicht op de rivier en een betonnen weg met door de overheid goedgekeurde stalletjes waar souvenirs worden verkocht. Alleen souvenirs die met een officieel papier worden geleverd mogen bij controle op het vliegveld worden meegenomen. Je wordt met grote borden gewaarschuwd niet op de zwarte markt souvenirs te kopen!

De tocht van Pakokku naar Bagan gaat over de Ayeryarwady rivier die van noord naar zuid door Myanmar loopt. Eerst naar de rivier en dan op zoek naar een veerboot die ons naar de overkant wil brengen. Een jonge op een brommer probeert ons naar de dure speedboten te praten, een bescheiden mevrouw die haar handel op haar hoofd draagt wijst ons de kleine veerboten. Van Yvonne krijgt ze een gebruikte rode lippenstift. Ze bekijkt die zorgvuldig, draait hem een keer open en dicht en besluit dan toch het cadeautje te aanvaarden, ze neemt lachend afscheid. Voor tweeduizend Kyat worden we naar de overkant gevaren. De boten liggen aan de kade aan de Pakokku zijde van de rivier. Dit is een breed zandstrand waar de boten tegenaan liggen. De vrachtschepen worden met de hand geladen en gelost. Kleine tengere mannen lopen op een drafje de loopplank op en af, krijgen een zak op hun schouders gelegd die er zwaar uitziet, brengen deze weg en lopen weer terug om een nieuwe zak op te halen. De loopplanken buigen ver door onder het gewicht van de mannen.

De rivier is heel breed,zeker twee kilometer. Alles wat naar de overkant moet wordt op de veerbootje getild. Zware brommers, alles wat verhandeld kan worden en vanzelfsprekend onze fietsen. Aan de overkant ontbijten we eerst, heerlijke verse gevulde broodbollen met thee. Yvonne heeft voor de reisdag imodium genomen, tot nu toe gaat het goed op een paar onverwachte stops na waarbij Yvonne plotseling in een droge greppel verdwijnt en puffend en steunend weer te voorschijn komt. De krampen vallen mee.

We zitten in het New Heaven Guesthouse in Bagan. Met een chagrijnige baas die de hele dag met een boos hoofd onder zijn wollen gebreide muts rond loopt. Met zijn bijna zwarte rok en dikke gebreide trui loopt hij zonder te groeten over het terrein. Hij verzorgt ook het ontbijt, vraagt hoe je je ei wilt hebben, zeg je hard gekookt krijg je een kledderei. Ik denk dat hij de hele dag wraak neemt op iets of iemand.

In Bagan wisselen we 250 gekreukelde dollars. Een wisselmevrouw maakt geen enkel bezwaar. We krijgen een iets lagere koers dan in Yangon: 700 Kyat voor een dollar in plaats van 720. Maar ze helpt ons voorlopig wel van een probleem af. Yvonne gaat voortaan de hotelkamers betalen met de resterende kreukeldollars. We moeten er nog wel wat kwijt om de resterende weken in Myanmar rond te kunnen komen.

We blijven tot en met zondag in Bagan en vertrekken dan naar Mount Popa. We gaan de bergen in.