Friesland en Groningen

Vanaf Urk volgen we de route van Van Lennep en Van Hogendorp verder door Friesland en Groningen. Eerst naar Reis. Volgens Van Lennep was hun aankomst te Reis ”verrukkelijk, omdat vele lanen die met hoge eiken beplant zijn daar bij elkaar uitkomen” Wij logeren in Reis in hotel Jans grenzend aan het voormalige landgoed van mevrouw Rengers. Van Lennep en van Hogendorp wandelden over het landgoed. Het was volgens van Lennep ”heel uitgestrekt, het loopt tot aan de Zuiderzee, maar is matig aangelegd en nog slechter onderhouden”. Het huis bestaat niet meer maar er worden nog steeds wandelingen over het voormalige landgoed georganiseerd. Als herkenningsteken is de ijzeren poort herbouwd die de toegang geeft tot het voormalige landgoed. De weg naar Reis is nog steeds mooi met dubbele rijen eiken. Wij logeren in hotel Jans in een buitenkamer midden in het bos en grenzend aan het voormalige landgoed. Aan de buitenkamers van Hotel Jans mankeert niets en de keuken van het hotel is prima. De familie de Kruijf heeft deze keer niet veel te klagen. Alleen de enorme rood-leren stoelen zijn niet te tillen of te schuiven maar staan met hun rug naar de televisie en als je daar naar wilt kijken moet je ze dus omdraaien. Of niet naar de televisie kijken.

We zijn inmiddels in Hoogezand beland gemeente Hoogezand - Sappemeer in een Tiny house op kampeerterrein Meerwijck na een lange tocht door Friesland en Groningen en de plaatsen Stavoren, Hindeloopen, Workum, Sneek, Bolsward, Witmarsum, Arum, Harlingen, Franeker, Dongjum, Stiens, Leeuwarden, Dokkum, Kollum, Noordhorn, Zuidhorn, Groningen, Appingedam, Delfzijl, Nieuwolda, Finsterwolde, Winschoten, oude Pekela, Nieuwe Pekela, Stadskanaal, Wildervank, Veendam, Zuidbroek, Sappemeer en uiteindelijk Hoogezand. Totaal ruim 300 kilometer een afstand die Van Lennep en Van Hogendorp lopend aflegden.

Zij maakte lange dagen stonden om vijf uur op, liepen de hele dag ontmoette mensen en bezochten kennissen, vrienden en studiegenoten. Bijna alle steden waar ze doorheen wandelden waren vervallen, de wegen tussen de steden onverhard en soms lange tijd voor koetsen onberijdbaar door verzakkingen. De wegen werden onderhouden door de boeren die langs de weg woonden en de verzakkingen opvulden met puin.

De jongens hadden aanbevelingsbrieven bij zich hoofdzakelijk van de vader van Dirk van Hogendorp: Graaf Karel van Hogendorp. Op dinsdag 10 juni 1823 stond Van Lennep op met zware pijn aan de bovenkant van zijn hiel veroorzaakt door het schaven en snijden van de schoenrand. Ze waren in Franeker waar ze de rectoraatswisseling bij de Academie van Franeker. Bijwoonden. Franeker was na Leiden de oudste universiteitsstad van Nederland. 1585 tot 1843 toen de universiteit bij Koninklijk besluit werd opgeheven. Men kon er theologie, rechten, medicijnen, klassieke talen, wijsbegeerte en wis- en natuurkunde studeren. Na de sluiting werd de universiteit in 1850 verbouwd tot Psychiatrisch Ziekenhuis Franeker. Hierna bezochten zij het planetarium in de woning van de ”eenvoudige wolkammer Eise Eisinga”. Hij leidden ze naar een klein kamertje waar boven hun hoofden het hele planetenstelsel zagen. Het geheel wordt door een slinger in werking gezet. Zij wisten niet wat ze meer moesten bewonderen: ”de durf van de onderneming, de voortreffelijkheid en precisie van de uitvoering of de onbegrijpelijke eenvoud van de maker”. Wij dronken koffie op het terrasje voor het huis naast het planetarium.

In Delfzijl logeerden we voor de tweede keer in het Eems hotel. Een fascinerend hotel gebouwd op palen achter de dijk in de Eems. Vanuit je Kamer zie je het vloed worden en waar eerst kilometers brede zandstranden vaart enige tijd later een Urker vissersboot. Je waant je op de brug van een schip uitkijkend over de Eem naar het Duitse Waddeneiland Borkum. Je kunt er een kamer met half pension bespreken, aan te bevelen! De enorm dikke baas zwaait de scepter in zijn eigen keuken waar buitengewoon aantrekkelijke maaltijden uit komen.

Ik heb wat problemen met mijn fiets. De stuurpen zit los en is niet meer vast te zetten, maar hoe kom ik aan een nieuwe? En eigenlijk moeten de cassette (de tandwielen op de achteras) en de ketting worden vervangen. Zodat de versnelling weer goed kan worden afgesteld. Maar er zijn wereldwijd geen fietsonderdelen te krijgen en geen leverancier weet wanneer dat probleem is opgelost. De één wijdt het aan dat vastgelopen schip in het Suezkanaal en een ander aan de toegenomen vraag naar grondstoffen waardoor schaarste ontstaat. We gaan toch maar op zoek naar een fietsenmaker. In Hoogezand vinden we er een die zowaar een stuurpen heeft die op mijn fiets past. Aan de versnelling kan ook hij niets doen. Vanmorgen heeft hij de nieuwe stuurpen gemonteerd. Eén probleempje opgelost.

Yvonne heeft last van haar knie. Soms doet het zo veel pijn dat ze niet verder kan en we even moeten stoppen. Maar ook gaat het dagen goed en plotseling is het mis. Ze belt uiteindelijk haar fysio in Voorhout. Het zijn waarschijnlijk de kniebanden, niet echt iets ernstig maar het kan wel erg pijnlijk zijn. Geen rare bewegingen maken maar ”gewoon” hard tegen wind in trappen kan geen kwaad. En het heeft de laatste dagen erg hard gewaaid dus er moet flink worden doodgetrapt door het Friese en Groninger land. Maar hopelijk wordt het niet erger want in naar huis gaan hebben we voorlopig nog geen zin.