Van Langkawi naar Pontian Kechil 1 (Georgetown)

Maleisië van Langkawi naar Pontian Kechil 1 (Georgetown Penang)

We gaan van Langkawi per boot naar Georgetown Penang en boeken voor twee dagen een kamer in het Bayview hotel waar we ook een kamer krijgen met "bayview" en uitzicht op de Penang Brug en enorme witte cruiseboten statig langs ons raam varen. Geen slechte plek. De boot naar Penang zit vol: Westerse toeristen, Chinesen, prachtig geklede Indiase vrouwen en Moslim families. Achter mij zit een jong stel, hij in een vrolijke korte broek en t-shirt en zij in een alles bedekkende burka. Het spleetje waar ze doorheen kijkt wordt bedekt met een donkere zonnebril. Ze zit met haar IPhone te spelen en wil van hun tweeën een selfie maken. Maar dan zie je alleen maar een zwart gewaad met een donkere zonnebril denk ik, hoe gaat ze dat doen? Maar voor de selfie moet alles wijken zelfs voor even de kledingvoorschriften. De gezichtsbedekkende sluier en de donkere bril gaan af, waar een vrolijk opgemaakt jongevrouwengezicht onderuit komt, ze gaan lachend met z'n tweeën op de foto waarna door de zwarte doeken haar gezicht weer voor de buitenwereld wordt bedekt. Hij ziet mij kijken en knikt mij lachend toe. Ik mocht even het gezicht van zijn vrouw zien.

Het is bijna vijf februari Chinees nieuwjaar. Het jaar van de hond wordt ingewisseld voor het jaar van het zwijn het jaar 4.716. Overal in Azië waar Chinezen wonen wordt het gevierd. Men zoekt elkaar op en komt met de familie samen. Het is gebruikelijk dat men schulden betaalt, nieuwe kleren worden gekocht, en het huis wordt schoongemaakt. Er is gewoonlijk een groot familiemaal en de goden worden geëerd. De mensen geven elkaar cadeaus, ingepakt in rood papier en in rood papier verpakt vuurwerk wordt afgestoken. Overal worden lampions opgehangen en er worden draken- en leeuwendansen opgevoerd.

Georgetown is een drukke maar ook een mooie stad waar de verschillen tussen arm en rijk groot en zichtbaar zijn. Glanzende nieuwe Mercedessen en Porches naast bedelende oude mensen die in portieken op de stenen vloer slapen. De binnenstad is 's avonds het domein van de westerse toerist. Overal zijn terrassen en kun je eten en drinken, eten goedkoop en drinken duur.

We realiseren het ons te laat dat ook hotels rond het Chinese nieuwjaar volzitten. We zijn op twee februari in Penang aangekomen en ook het bayview hotel zit vol. Uiteindelijk lukt het om slaapplaatsen te regelen tot we acht februari naar het eiland Pangor gaan waar we een paar dagen willen blijven. In het weekend nemen de festiviteiten af en gaat iedereen weer naar huis. Vanaf zaterdag negen februari kunnen we op Pangor een huisje op het strand boeken. Op vier februari fietsen we naar Parit Butar en vijf februari naar Taiping en van Taiping naar het eiland Pangor.

Vanaf Georgetown is een enorme brug gebouwd, de Penang Bridge die het eiland met het vaste land en de stad Butterworth verbindt. Wij moeten van de ferry gebruikmaken en zoeken eenmaal aangekomen onze weg via fly-overs en enorme rotondes naar de chaotische hoofdweg nummer 1. De weg is erg slecht op sommige plaatsen veel te smal en heel erg druk. Bij het uitchecken komt weer iedereen ons gedag zeggen, er worden zelfs handen geschud, de fietstassen worden aangedragen en we moeten nog één keer vertellen waar we vandaan zijn komen fietsen, waar we naar toegaan en, natuurlijk hoe oud we zijn. De duimen gaan weer omhoog en eindelijk kunnen we wegfietsen nagezwaaid door obers, belboys en deurmannen. Henk en Yvonne maken furore in Zuidoost Azië! In Parit Butar hebben we de laatste kamer. Naast het hotel wordt alles in gereedheid gebracht voor vanavond en wordt er voor een groot gezelschap tafels gedekt. Rode tafels en stoelen. Met het vuurwerk is het hier tot nu toe rustig maar we zitten ook in een kleine plaats. Het echte feest is volgens een Chinees die we vanmiddag bij een benzinepomp spraken in de grote steden, niet hier. Morgen fietsen we verder naar Taiping.