Maleisie, Langkawi naar Pontian Ketchil 4 Pontian

Ik heb iets aan de fiets van Yvonne kunnen bijstellen. De versnelling werkt niet echt goed maar de heuvels zijn nu wel te doen, alleen voor de lange rechte stukken zonder heuvels staat de versnelling veel te licht waardoor ze maximaal als ze echt heel hard trapt twaalf of dertien kilometer per uur haalt en dat schiet dus niet echt op. Maar toch hebben we met deze handicap de laatste paar honderd kilometer afgelegd en zitten nu in Pontian Kechil in de meest zuidelijke deelstaat Johor. Een treinreis en bijna drieduizend (2.973) fietskilometers van ons vertrekpunt Chiang Mai. We zijn naar het noordelijkste puntje van Thailand en van daar naar het zuidelijkste puntje van Maleisië gefietst. En daar zitten we nu en drinken een biertje op het terras met ronde tafels en plastic stoeltjes aan de Straat van Melakka. Morgen gaan we naar Singapore waar we voor de laatste paar dagen een feestelijk hotel hebben besproken. De auto is geregeld die komt ons morgenochtend ophalen en rijdt ons over de brug naar Singapore waar we de laatste kilometers naar de stad en ons hotel fietsen. Maandag brengen we de fietsen naar de fietsenwinkel in Waterloostreet waar ze worden ingepakt en wij de dozen dinsdag als we naar het vliegveld gaan kunnen ophalen.

De laatste paar honderd kilometer waren warm en saai met als uitzondering het verblijf in Port Dickson in een prachtig hotel met uitzicht op de baai en de straat van Melaka en de stad Melaka waar we logeren in een voormalig Chinees handelshuis waar in de tuin het hotel is gebouwd en het originele handelshuis deels de entree en de lobby van het hotel is en voor een deel als een klein museum is ingericht. In een deel van de tuin is ook de ontbijtzaal gebouwd waarvan het dak als het regent kan worden gesloten en als het droog is zit je in de buitenlucht. Een leuke plek om een paar dagen te logeren. De stad Melaka zelf wordt inmiddels overspoeld door toeristen. 's Avonds lopen honderden mensen door de Jonkerstraat en overdag is het stadhuis de grote bezienswaardigheid. Maar het is nog steeds wel een leuke stad om een paar dagen te verblijven.

Het zit er dus weer op wat nu echt wel de laatste reis door Azië is geweest en daar hebben we ook wel vrede mee. We hebben acht reizen gemaakt door het gebied en zijn door Thailand, Cambodja, Vietnam, Laos, Myanmar, Bali, Java, Sumatra en het eiland Nias, Maleisië en Singapore getrokken. In die reizen hebben we zo'n 28.000 kilometer fietsend afgelegd en in honderden hotels, guesthouses, resorts en bij particulieren gelogeerd. Overal mensen ontmoet en gesproken en ons verwonderd over andere culturen en het samenleven met meerdere culturen en volkeren in één land. Hier in Maleisië is het overgrote deel moslim maar de moslim eet bij de Indiër en bij het Chinese restaurant. De Chinees houdt rekening met de moslimbevolking en gebruikt geen varkensvlees in de gerechten. In supermarkten in een moslim omgeving wordt geen drank verkocht. Alle kinderen gaan met elkaar om en aan één tafel zitten zowel moslims als Chinezen te eten. Overal staan moskeeën maar er is vrijheid van geloof dus je ziet ook Zevende dag Adventisten, Methodisten, Hindoetempels, joodse Synagoges, Boeddhistische kloosters en het andere geloof wordt gerespecteerd. Als Yvonne in een topje fietst met een fietsbroek wordt ze door een zwaar gesluierde moslima net zo vriendelijk behandeld als de gesluierde vriendin. Iedereen is nieuwsgierig hoe het bij ons is en men vindt het bijzonder dat wij de moeite nemen om op een fiets hun land te verkennen. Al die reizen zijn voor ons leerzaam geweest. Ik wens al die kritische Nederlanders toe om een paar maanden in een totaal andere cultuur te leven en de met de "gewone" bevolking in die landen kennis te maken. Er leven in Zuidoost Azië een paar honderd miljoen moslims die allemaal gewoon naar hun werk gaan, de kinderen gaan gewoon naar school en hebben ook een sportdag inclusief alle sluiers en hoofddoeken, studenten gaan gewoon naar de universiteit en moeders voeden hun kinderen op en zoals wij vroeger op zondag naar de kerk gingen en sommige nog steeds gaan, gaat men hier op vrijdag naar de Moskee en begint na het middaggebed het vrije weekend. Kortom we hebben, en niet alleen in Azië veel gereisd en veel gezien. Ik kan het iedereen aanraden. Wij gaan nog een paar dagen naar Singapore en vinden het daarna ook heel aantrekkelijk om na drie maanden weer in Nederland te zijn en iedereen weer te zien en niet op de laatste plaats onze kleinzoon. Het is na drie maanden fietsen wel weer mooi geweest.