Voorhout 2017

We vertrekken morgen richting Wenen. Alles staat klaar, de tassen zijn gepakt en we hebben een nieuwe super lichte tent en nieuwe stoeltjes aangeschaft. We zouden eigenlijk niet meer gaan kamperen, je wordt ouder en het gevoel van vrijheid en het simpele leven op een camping werd zo nu en dan toch overschaduwd door de gedachte kruipend je tentje in en uit te moeten, niet fatsoenlijk kunnen zitten, de tocht 's-nachts door weer en wind naar het toilethuisje, alhoewel we daar meestel de dichtst bij zijnde bosjes voor gebruiken, douches die op muntjes werken en er altijd veel te vroeg mee ophouden, smerige geluiden makende mannen die zich onder de douche onbespied en niet gehoord wanen. Als je er over gaat nadenken wordt het erger en erger. Maar een combinatie van kamperen en overnachten in een hotel of bed and breakfast staat ons toch wel aan. Maar dan wel met een andere tent waar je in kunt staan en stoeltjes waar je goed op kunt zitten. De zoektocht leiden ons uiteindelijk naar de WickyUp-4 een tent van 3 x 3 meter, één stok, stahoogte en veel ruimer dan onze The North face tunneltent. Toen nog voor een klein kapitaaltje twee helinox sunset stoelen en de nieuwe kampeeruitrusting was compleet.

Voor de eerste overnachtingen in Nederland en Duitsland hebben we toch maar een hotel geboekt. Niet gelijk in het diepe, eerst maar eens een leuke camping vinden.

We fietsen van huis via Driebergen en Millingen aan de Rijn door Duitsland naar het zuidoosten tot Donauwörth aan de Donau en volgen de Donau tot in Wenen. De totale afstand is ongeveer 1.500 kilometer. Voor de terugreis hebben we een tweepersoons coupé besproken in de nachttrein Wenen – Düsseldorf. Waar onze twee bedjes door de conducteur van dienst zullen worden opgemaakt die tevens het ontbijt verzorgt. De coupé is uitgerust met een ingebouwde wastafel die te voorschijn komt door een paneel in de hoek weg te draaien. Naast de tweepersoons coupé is de douche en toilet. De trein doet er ruim twaalf uur over om van Wenen naar Düsseldorf te komen. We hebben er nu al zin in! Maar eerst fietsen.

We zijn deze keer slecht voorbereid en hebben voor ons doen weinig gefietst. Tot overmaat van ramp werd ik de afgelopen week getroffen door Gordelroos. Dat blijkt een buitengewoon vervelend en pijnlijk kwaaltje te zijn ben ik achter gekomen. Een overdadige pillenkuur moet me er weer bovenop helpen. Maar goed voor de conditie kan het niet zijn. We gaan het zien, de fietsen zijn nagekeken, versnellingen afgesteld en weer eens van nieuwe banden voorzien die na de tocht door Vietnam, Laos, Thailand, Maleisië en Singapore van afgelopen winter volledig waren versleten.

Ik houd jullie de komende weken op de hoogte van onze tocht naar Wenen . . en vanzelfsprekend over de terugreis.