Bangkok

De nachttrein naar Bangkok is precies om vijf uur 's-middags vertrokken van station Chiang Rai. We hebben stoel 22 en 24, die ook de benedenbedden zijn in het tweede klasse rijtuig nummer 11. De eerste klasse was vol toen we gisteren de kaartjes kochten. De fietsen staan in de goederenwagon die aan de trein is gekoppeld. De kaartjes voor de fiets moeten apart worden gekocht op de dag dat de trein vertrekt. Dan wordt ook bepaald of er voldoende ruimte voor de fietsen is anders gaan ze met de volgende trein mee. Bij het vrachtkantoortje krijg je een met de hand uitgeschreven vervoerbewijs dat je moet aanbieden samen met de fiets bij de goederenwagon. In de goederenwagon staan ook twee houten bedden voor het treinpersoneel. De trein ziet er een beetje uit als een fabriekshal waar iets gefabriceerd wordt. Van twee stoelen wordt één bed gemaakt, de bovenbedden hangen ingeklapt boven de stoelen.

Om een uur of zeven komt de conducteur de stoelen ombouwen tot bedden. Alles blijkt aanwezig te zijn: matrasjes, schone gestreken lakens, kussenslopen en een schoongewassen deken. De twee stoelen worden binnen een paar minuten omgebouwd tot een aangenaam en schoon beneden bedje. Er wordt, waar mogelijk nog wat gekletst, een deel van de reizigers zijn de hier overal aanwezige Japanse toeristen en een deel van de reizigers zijn Thaise mensen en daar kunnen we beiden niet mee communiceren. Maar er zijn ook nog een paar aardige Belgische jongens op backpackersreis door Azië en die verstaan we prima.

We hebben een rustig verblijf gehad in Chiang Mai. De dag dat we uit het resort, waar we met het busje naar toe waren gebracht vertrokken werd het eindelijk droog, het heeft tot het moment van vertrek geregend, bij elkaar meer dan drie dagen regen en mist! Maar nu is het droog en warm. Door de vele regen voelt het wel alsof we in een een sauna fietsen. Als we in Chiang Mai aankomen gaan we eerst op zoek naar het Centraal Station om kaartjes te kopen en vervolgens naar het hotel.

Om negen uur liggen we in onze door de aardige conducteur gefabriceerde bedjes. We schudden in een lekker tempo heen en weer en na een paar minuten ligt iedereen te slapen. Om kwart over vijf worden we gewekt en worden de bedjes weer omgetoverd in stoelen. De conducteur geeft aan dat we Bangkok naderen en steekt zijn duim omhoog. We rijden heel langzaam en stoppen de laatste tientallen kilometers bij elk station. Nu staan we weer stil. Na een kwartier staan we nog steeds stil en er ontstaat enige onrust zowel bij het personeel als bij de reizigers. Het is inmiddels zes uur. De conducteur legt aan de Thaise reizigers uit wat er aan de hand is, één van hen spreekt Engels en vertaalt. Er is een trein verderop ontspoort en blokkeert het spoor. We kunnen dus niet verder en onze trein moet geëvacueerd worden. Iedereen wordt verzocht om met zijn bagage de trein te verlaten. Er is niet echt een perron waar we nu staan maar een deels gesloopt stationnetje waar we over het spoor moeten lopen tot we kunnen oversteken naar de weg. Maar onze fietsen liggen in de goederenwagon. De conducteur stelt voor om ze uit de goederenwagon op te halen. Wel moeten, ook door de conducteur de vervoerbewijzen worden getoond aan de beheerder van de goederenwagon voordat de fietsen kunnen worden afgegeven. Naast het spoor hangen we de tassen op de fietsen en gaan via de bielsen en de rails op weg naar het punt waar we straat kunnen bereiken. Maar na enkele tientallen meters nemen de treinmedewerkers het van ons over en sjouwen de fietsen over het spoor. Waar we de straat bereiken proberen alle reizigers vervoer te regelen richting Bangkok. Hier eindigt dus onze treinreis met de slaaptrein naar Bangkok en staan we met z'n allen in een slecht verlichte buitenwijk van Bangkok. Uiteindelijk hebben wij het makkelijk, we stappen op de fiets en gaan richting Bangkok, jaloers nagekeken door de overige reizigers. Niet voor iedereen is een taxi, busje of tuktuk en niet iedereen heeft evenveel geduld, dus overal lopen groepjes reizigers richting Bangkok die proberen een taxi of tuktuk aan te houden.

Wij fietsen om tien uur de straat van ons hotel binnen, het prachtige Royal Orchid Sheraton hotel aan de Chao Phraya rivier. De fietsen worden aangenomen door een van de deurmannen en ergens in het enorme gebouw opgeborgen. De tassen kunnen we achterlaten, die worden even later bij onze kamer afgeleverd. Kortom we hebben twee heerlijke dagen te goed in dit luxe hotel. 's-Avonds eten we op het terras aan de rivier. Vandaag hebben we het Nationaal Museum bezocht. De omgeving van het koninklijk paleis wordt momenteel overstroomd door in rouwkleding gehulde mensen die de laatste eer aan de overleden koning komen brengen. De omgeving is deels afgezet en we kunnen het Nationaal museum nauwelijks bereiken. Aan het einde van de middag keren we terug naar het hotel voor de laatste feestelijke avond.

Morgen stappen we weer op de fiets en trekken verder naar het zuiden. Het weer is goed dus alle warme kleren zijn diep in de fietstassen opgeborgen. Hopelijk hebben we voorlopig ook van regen geen last meer.