Zuidkust Centraal-Vietnam 1

We zitten in de eetzaal van het Saigon Phu Yen hotel in de stad Thy Hoa aan de zuidkust van Centraal-Vietnam. Vanmiddag zijn we hier aangekomen vanuit hotel Laura, het enige hotel in de stad Song Cau waar we een kleine kamer met balkon, uitzicht op zee en twee bedden kregen toegewezen voor het zeer geringe bedrag van € 7,15 Inclusief wifi en een enorme koelkast gevuld met water frisdrank en bier. In ons huidige viersterren Saigon Phu Yen hotel werkt de wifi niet maar men gaat er iets aan doen! Na een half uur in de hal het probleem te hebben uitgelegd heb ik er genoeg van en wens iedereen veel succes met het oplossen van het probleem. Als ik terug ben in de kamer en wil gaan douchen klopt het wifi-groepje op de deur en maakt ons duidelijk dat ze de oplossing hebben gevonden. Hiervoor hebben ze mijn iPad nodig en gaan allerlei netwerkgegevens aanpassen. Dat ik in mijn onderbroek sta en Yvonne in haar beha schijnt men niet op te merken. Ik pak mijn iPad en werk het groepje de kamer uit. 's Avonds in de eetzaal zijn we de enige gasten, de jonge serveerster komt na het opnemen van de bestelling een praatje maken. In mijn ooghoek zie ik iets over het podium lopen. Ik zal het wel verkeerd hebben gezien. Na een paar minuten blijkt dat ik mij niet heb vergist. Een grijze rat, een redelijk groot exemplaar, kijkt van onder één van de ronde tafels waar het tafelkleed tot op de vloer rijkt in mijn richting en rent naar een andere tafel, het tafelkleed wappert even. Terwijl de serveerster vertelt dat ze ook graag over de wereld zou willen reizen komt een tweede rat de eerste onder de tafel gezelschap houden. Ze tillen met hun spitse kopjes het tafelkleed iets omhoog, kijken even met hun kraaloogjes in de rondte en spurten naar het volgende tafeltje. We eten snel de rijst, garnalen en kleine loempia's op. Hopelijk zijn de grijze knaagdieren morgenochtend verdwenen als we ons voor het ontbijt in hetzelfde zaaltje moeten melden.

Vietnam schijnt een land zonder ondergoed te zijn. Of men zich er voor schaamt of dat je dat gewoon niet doet weten we niet, maar op alle waslijnen die we tot nu toe hebben gezien en dat zijn er heel wat, hebben we geen onderbroek gezien. Noch van mannen, vrouwen of kinderen. Terwijl blote billen, daar doet men niet moeilijk over. Op de lange stukken die we over weg nummer 1 fietsen komen we veel bussen en busjes tegen die een sanitaire stop maken. Dit gebeurt niet altijd bij een restaurant maar ook gewoon ergens langs de weg. Alle mannen lopen naar de ene kant van de weg en gaan ergen in het gras of tegen de wielen van de bus staan plassen, de vrouwen lopen een stukje de berm in, stropen zonder enige gene hun broek naar beneden en gaan zitten plassen. We hebben zo al veel blote Vietnamese damesbillen gezien.

We zijn in de stad "Van Gia" aangekomen, de laatste stop voor Nha Trang waar we een paar dagen willen blijven. Beetje uitrusten en lekker eten in een goed restaurant. We fietsen de laatste dagen door de bergen die hier tot ver in zee doorlopen. Het is hard werken, haarspeldbochten, af en toe flinke stijgingspercentages en een opgebroken weg. Maar bij elke bocht worden we getrakteerd op het volgende fantastische uitzicht. De bergen bestaan hier uit enorme granieten rotsblokken, daar tussendoor groeien palmen en varens. Het uitzicht op zee laat rotseilanden, stranden, witte zandduinen en een werkelijk azuur blauwe zee zien. Het is een prachtige omgeving om doorheen te fietsen. We staan vroeg op, ontbijten in het hotel of als dat niet kan een noedelsoepontbijt langs de weg en als lunch rijst met groente, ei, vlees of garnalen, afhankelijk wat de pot die dag schaft. De zon schijnt, we hebben hoofdzakelijk de straffe wind mee en het is warm. Niets te klagen, we gaan lekker.

Overigens de stad Quy Nhon waar we in mijn vorige verslag naar op weg waren hebben we keurig in één dag gefietst, vijfennegentig kilometer zon en heuvels. Moe maar voldaan aangekomen in een grote lege havenstad, brede boulevards maar nauwelijks mensen op straat: zondag aan de Vietnamese kust!

Morgen naar Nha Trang.