Fietsen van Cambodja naar Thailand, Aranyaprathet

Een enorme gele grijper hapt meters asfalt in één keer van het wegdek. Wat resteert is een hobbelige zandverstuiving waar nauwelijks over te rijden valt. We zijn vroeg opgestaan en zitten om zeven uur op de fiets, het is al erg warm, geen wolkje te bekennen alleen die onbarmhartige zon. Het is honderdvijf kilometer naar Sisophon. Eén rechte weg, links en rechts kale dorre vlaktes, bijna geen bomen en geen schaduw. Na vijfentwintig kilometer beginnen de wegopbrekingen en komen we de eerste grote gele grijper tegen. Auto's, bussen en vrachtwagens proberen zo snel mogelijk over de zandvlaktes te komen en veroorzaken enorme zandwolken. Wij hobbelen met moeite over de opgebroken stukken weg. Yvonne heeft mondkapjes gekocht maar veel helpen doet het niet en het is benauwd. Op de stukken asfalt voel je de hitte van de weg, het geeft een gevoel alsof je voor een geopende hete oven staat. De wind is een irritante warme luchtstroom die geen enkele verkoeling brengt. Na zo'n zeventig kilometer krijgt Yvonne kramp die steeds weer terugkomt.

De laatste twintig kilometer is het meer stoppen en drinken dan fietsen. Uiteindelijk bereiken we om zes uur Sisophon en melden ons bij het eerste hotel dat we zien. We douchen en drinken nog wat. We hebben beiden geen lust meer om een restaurant op te zoeken. Ik ga op bed liggen en slaap. De krampen bij Yvonne nemen pas rond middernacht af. Als we wakker worden zijn we nog steeds moe. We ontbijten in het restaurant naast het hotel dat we gisteren toen we aankwamen niet hebben opgemerkt en vertrekken richting Thaise grens. Dezelfde rechte weg, dezelfde hete wind en nog steeds geen wolkje, het is vijftig kilometer naar de grens en dan nog zes kilometer tot Aranyaprathet de eerste plaats in Thailand. We doen het rustig aan, stoppen en drinken veel. Bij de grens is het een chaos van karren, kleine en grote vrachtwagens en toeristen die lopend de grens over moeten, allemaal persoonlijk melden bij de douane. Maar het verloopt soepel en een uurtje later fietsen we Thailand binnen. Nog zes kilometer naar Aranyaprathet. We kennen de stad nog een beetje van vier jaar geleden en komen iets fitter dan gisteren in het hotel aan.

We zijn in Thailand het laatste land van deze reis. Door het slechte weer van de eerste vier weken in het noorden van Vietnam waardoor we niet verder het berggebied in de grensstreek met China hebben bezocht, liggen we nog steeds ruim voor op ons reisplan. Wellicht kunnen we nadat we Ayutthaya hebben bezocht nog een aantal dagen naar de kust ten zuidoosten van Bangkok of we vinden op fietsafstand nog een andere aangename plek waar we een weekje kunnen doorbrengen. We rusten nu even uit in Aranyaprathet, laten de spieren even bijkomen en beginnen morgen aan het stuk naar Bangkok en Ayutthaya. We hopen op iets meer wolken en af en toe wat schaduw.