Vietnam het centrum 2

Hoi An, de voormalige kleine haven- en handelsstad waar met de hele toenmalige wereld handel werd gedreven. Eerst kwamen de Chinezen en Japanners, later de Engelsen, de Nederlanders van de VOC vanuit Batavia en nog later de Fransen. De stad van de Chinezen handelshuizen en de lampions is momenteel een van de drukst bezochte steden van Vietnam. Waar je daarvoor en daarna geen toerist in het wild ziet hoor je hier op straat en in je hotel Frans, Duits, Engels, Japans en af en toe Nederlands praten. Het is het Valkenburg van Vietnam. Alleen de jongerencampings met muren van opgestapelde kratjes bier ontbreken nog. Maar toch ook een stad met z'n eigen sfeer, zoals de centrale markt en de overal aanwezige straathandel. Je kunt je op alle mogelijke manieren laten rondvaren, simpel in een klein roeibootje waar je zelf moet meeroeien tot luxe dineren op een geheel uit kunstig houtsnijwerk opgebouwd varend dressoir. Waarvoor je vanzelfsprekend gekleed moet zijn, bijvoorbeeld in een nonchalante witte pantalon met in kleur afgestemd openvallend overhemd. Maar ja dat hebben wij niet bij ons, rest dus een dagje lekker niets doen wat rondkijken en een biertje drinken op een van de vele terrassen.

Met het hotel in Hoi An en de boekingsite is het geregeld, we hoeven slechts éénmalig ons verblijf te betalen. Na een dagje niets doen kunnen we vertrekken, verder naar het zuiden via de stad Tam KY, een vreemde stad waar de straten zo breed zijn als de boulevards van Parijs alleen is er bijna geen verkeer of voetgangers. Het is er stil en leeg alleen op de doorlopende weg nummer 1 is het bedrijvig: brommers, fietsers, schoolkinderen, winkels en cafés. De volgende dag vinden we een prachtig resort direct aan het strand en slapen we in een deftige bungalow. Het landschap is veranderd, we fietsen door de heuvels, rijstvelden links en rechts, rivieren en bergen op de achtergrond. Langs de weg ligt rijst te drogen en onbewerkte en geverfde sisal waar matten van worden gemaakt. Bij de mattenfabriekjes hangen en liggen de matten buiten. Onderweg even rusten en koffie drinken. Heerlijke Vietnamese koffie, koud, een beetje hele sterke koffie in een glas ijsklontjes dat per glas uit een brok ijs wordt gehakt en kleingemaakt. En een kopje thee erbij, altijd een kopje thee erbij. Bij ijskoffie een glas thee met ijs en bij warme koffie warme thee in kopjes zo klein als eierdopjes. De kippen lopen al pikkend tussen de kleine tafeltjes door en als er buitenlanders zijn vult het terras zich als vanzelf. De overbuurman spreekt wat Engels, komt nonchalant van de overkant aanlopen en vertaalt de simpele conversatie. Als we opstappen stapt de rest ook op en de overbuurman gaat weer terug naar zijn eigen handel. Voor ons leuke fietsdagen door een mooie omgeving.

We zijn inmiddels in de provincie Binh Dinh, nog ruim 700 kilometer verwijderd van Ho Chi Minh City. Van de geplande 2.700 kilometer door Vietnam hebben we er inmiddels 1.650 opzitten. Morgen gaan we op weg naar de havenstad Quy Nhon. Maar het is inmiddels tropisch warm, we zitten in de heuvels en er staat een hele stevige wind die we de ene dag mee- en de andere dag tegen hebben en dan schiet het niet erg op. Het kan dus zijn dat we ergens middenin stranden. Maar we doen ons best.