Zuidkust Centraal-Vietnam 2

We zijn in Nha Trang, de grootste en drukst bezochte badplaats van Vietnam. "Het Nice aan de Zuid-Chinese zee" volgens onze reisgids. Met een vijf kilometer lang wit zandstrand, palmen en beach clubs aan een azuurblauwe zee met uitzicht op de in zee doorlopende bergen en rotseilanden. Heel veel hotels en heel veel toeristen, vooral Russen. Hele families grote, dikke, grove zich nergens iets van aantrekkende Russische toeristen. In ons hotel wordt in de ontbijtzaal bijna uitsluitend Russisch gesproken. In het visrestaurant waar we een tafeltje op de eerste etage aan het open raam hebben besproken zijn verder alle tafels ingenomen door Russische families die allemaal zeer aanwezig zijn. De kinderen aan de tafel naast ons zijn me het bestek heen en weer aan het gooien en daarbij valt er een lepel op de grond. Het etterbakje van een jaar of elf, twaalf ontbiedt de serveerster om de lepel te vervangen: "change" roept het ventje. De serveerster komt glimlachend met schoon bestek aanzetten. We blijven twee dagen in Nha Trang, lekker uitrusten, alle kleren wassen en verder een beetje luieren. De bezienswaardigheden van de stad zijn de gerestaureerde Cham-toren uit de elfde eeuw en de veertien meter hoge spierwitte boeda van de Lang Son-pagode.

Het Cham volk was tussen de zesde en de tiende eeuw één van de machtigste volkeren van Zuidoost Azië. In het huidige Vietnam controleerde ze volledig de specerijenhandel en dreven Handel met China, Japan, Arabië, India en Indonesië. De door India beïnvloede Cham waren gelovige Hindoes. Aan de top van de staat stond een goddelijke koning. Op het hoogtepunt van hun macht boekte ze met de veroveringen van Angkor en Hanoi enkele spectaculaire overwinningen. De Cham bouwden langs de Vietnamese kust torens, waarvan een aantal er nog steeds staan. Roestrode bakstenen bouwwerken met de opening naar het oosten of als de toren aan een reeds overleden koning was gewijd met de opening naar het westen. Op een aantal plaatsen kom je er langs als je op weg nummer 1 rijdt. De tempelstad My Son middenin het oerwoud is hét symbool van de vergane cultuur. De enorme bouwwerken werden zonder mortel gebouwd de stenen werden koud op elkaar gestapeld. Nu zijn er nog ongeveer 80.000 Cham. De meeste leven in armzalige omstandigheden in het gebied waar we de afgelopen week doorheen zijn getrokken.

De komende twee dagen fietsen we vanuit Nha Trang naar de kustplaats Phan Rang, waar weg 27 begint naar het centrale bergland en de stad Da Lat op ruim vijftienhonderd meter hoogte. Het hoogste punt van deze reis. Vanavond eten we in een klein restaurant zonder Russen en morgen weer vroeg op: inpakken, ontbijten en op de fiets. Alles is schoon, wij zijn uitgerust, de zon schijnt, de temperatuur is tropisch en de verbrandingen in mijn gezicht zijn redelijk hersteld. Kortom tijd om te vertrekken. We zullen voorlopig geen toerist, zelfs geen Rus meer zien!