Curaçao 2

Curaçao januari 2020

Tijdens de nieuwjaarsborrel van de vijftigjarige duikclub Curaçao DCC gaat het gesprek gaat over de toenemende criminaliteit op het eiland. De daders worden steeds jonger en het geweld dat wordt gebruikt heviger. De verhalen over berovingen wisselen elkaar in rap tempo af. Iedereen kan wel een voorbeeld geven of weet wel iemand die beroofd is of thuis overvallen. Maar we hebben geen cijfers bij de hand dus blijft het gissen of de criminaliteit nu is toegenomen of niet. Bij ons thuis is er toen we op het eiland woonden één maal ingebroken. In september 1987 lag ik in het hospitaal. Toen Yvonne thuis kwam was er een redelijke chaos aangericht. De inbrekers waren met een auto tot achter het huis gereden, daar hadden ze touwen aan de ene kant aan de tralies en aan de andere kant aan de trekhaak van hun auto vastgemaakt en vervolgens de tralies uit de muur getrokken waarna ze eenvoudig binnen konden stappen. De buit was de televisie met video recorder, de fotocamera en nog wat kleine spullen. Maar de aangerichte schade was flink. Yvonne voelde zich er niet prettig bij en heeft een vriend gebeld die ogenblikkelijk in zijn auto stapte en zich naar de Grenadaweg spoedde. De politie werd gebeld en de die nacht dienstdoende rechercheur (één voor het hele eiland) heeft een onderzoek ingesteld. Voor de politie een routine zaak en niemand deed er erg opgewonden over. Toen ik na een aantal weken uit het hospitaal werd ontslagen was de schade allang hersteld en de gestolen spullen door nieuwe vervangen.

Maar wat als ze je auto stelen waar je notabene met je neus bovenop staat. Wat doe je dan? Grijp je in, ga je er achteraan of leg je je er bij neer en ga je naar de politie om aangifte te doen? Het overkwam de 72-jarige hulp van vrienden een paar dagen geleden hier op Curaçao na de kerst. Luci verzorgt al decennia lang het huishouden, wast, strijkt, geeft de honden eten, let op en maakt schoon. Ze parkeert haar auto voor het hek en gaat het huis binnen, maar laat de autosleutel in het contact zitten. Als ze terug komt ziet ze een man bij haar auto lopen en zegt ”wat moet je bij mijn auto?” Waarop de man instapt, de linker deur dichtdoet en de auto start. Onze 72-jarige Luci bedenkt zich geen ogenblik rukt de linker achterportier open, springt op de achterbank en slaat haar rechter arm om de keel van de autodief. Maar de dief rijdt al slingerend weg terwijl Luci hem bij de keel heeft. Op dat moment komen de vrienden thuis, zien Luci haar auto wegrijden met een vreemde aan het stuur en Luci op de achterban en zetten met hun eigen auto de achtervolging in. Luci probeert met haar vrije hand iets scherps te vinden en grijpt in haar tas. Later zegt ze ”als ik een mes had gevonden had ik z’n keel doorgesneden” De achtervolgers rijden de auto met de dief en Luci op de achterbank klem en dwingen hem tot stoppen. De dief rukt zich los, weet nog de telefoon van Luci mee te grissen en gaat er rennend van door achtervolgt door onze vriend. Maar de dief weet te ontkomen en de vrienden bekommeren zich over Luci. Maar zij heeft geen hulp nodig, ze was veel te kwaad om bang te zijn en vindt het jammer dat de dief is ontkomen. Uiteindelijk is er wel aangifte gedaan, maar de kans dat de dief wordt opgespoord is klein volgens de dienstdoende rechercheur. Als de dief na de autodiefstal was gepakt had Luci voor enige tijd de heldin van het eiland geweest. Maar Luci is weer gewoon aan het werk gegaan.