Van Friesland naar huis

Van Oudega aan de Wijde Ee fietsen we via Sneek naar Harlingen. De route naar Sneek gaat via drie pontjes. De eerste vertrekt om tien uur, we zijn te vroeg de pont ligt aan de overkant, we zien de pontbaas rommelen, klokslag tien uur vaart hij naar de overkant en kunnen we opstappen. We zijn de enige klanten. De volgende pont heeft vanaf tien uur de wekelijkse onderhoudsbeurt. Het groepje fietsers groeit gestaag. We zitten op een bankje te wachten, een E-bike echtpaar komt naast ons zitten maar gunt ons geen blik waardig. Wel legt de vrouw aan iedereen die met de fiets aankomt uit dat de pont in onderhoud is en dat duurt tot kwart over elf. Als ze dat voor de zesde keer doet gaat dat op onze lachspieren werken wat de verstandhouding met haar er niet beter op maakt. Ze draait demonstratief haar rug naar Yvonne. Ook de overige E-bikers die staan te wachten praten niet, ja wel met elkaar maar niet met ons. Ik denk dat men zich geneert, wij rijden met twee volgeladen fietsen door het land en zij komen met de auto, de E-bikes achterop en gaan dan een stukje fietsen. Ja . . . Waar moet je dan over hebben? Maar gewoon gedag zeggen terwijl je met elkaar op de pont staat te wachten moet toch tot de mogelijkheden behoren. Om elf uur kunnen we overvaren. Het schiet zo niet erg op maar we hebben tijd genoeg het is maar een kort stukje naar Sneek en het is een mooie tocht door het Friese land.

Aan de zeedijk bij Harlingen ligt camping De Zeehoeve daar heb ik de tot nu toe duurste trekkershut plus besproken. We kunnen koken en er is stromend water maar dat houdt het wel mee op. Om te douchen en voor de WC moet je van het sanitairgebouw gebruik maken. Van Harlingen gaan we de volgende dag naar Opperdoes in Noord-Holland. Voor de verandering is het weer eens hard gaan waaien. Vanaf de camping is het dertien kilometer naar het sluizencomplex Kornwerderzand op de Afsluitdijk waar de fietsbus naar het busstation in Den Oever verterkt. De buschauffeur is een aardige mevrouw die iedereen helpt met z’n fiets en als ze nog fietsers in de verte ziet aankomen wacht ze daarop. Als ze de deur al heeft dichtgedaan meldt zich nog een echtpaar op een tandem. De deur gaat weer open en we moeten allemaal even helpen om ruimte te maken voor de tandem. Met vereende krachten wordt de tandem de bus in gemaneuvreerd. Drie kwartier later zijn we in Den Oever op het busstation. Het is nog vijfentwintig kilometer naar Opperdoes waar we logeren bij de imkerij de bijenstal en de baas als we aankomen het gras maar eens gaat maaien met een motormaaier. Als ik aan het einde van de middag de fietsen op slot ga zetten tref ik naast onze trekkershut de baas en zijn vriendin in een heftige en enigszins luidruchtige vrijpartij naast de net aangestoken barbecue. Wij eten vanavond maar binnen.

De laatste stop van deze fietsreis is Edam. Het is zaterdag 31 augustus mijn verjaardag. Vanochtend ben ik door Yvonne feestelijk toegezongen. We logeren in een trekkershut op camping strandbad Edam aan het Markermeer. Langs een groot grasveld staan zeven in vrolijke kleuren geschilderde trekkershutten. De mensen uit Edam en omgeving komen hier hun vrije zaterdag doorbrengen. Yvonne bespreekt voor vanavond een tafeltje in het naast de camping gelegen restaurant. Als we naar het restaurant willen gaat het regenen, een enorme plensbui. Bij het restaurant is iedereen die buiten zat te eten naar binnen gevlucht, daar is niet voor iedereen plaats wat resulteert in een lichtelijk chaotische toestand. Wij krijgen uiteindelijk een tafeltje en sluiten deze dag feestelijk af. Morgen fietsen we de laatste drieënzestig kilometer naar huis.

Het was weer een leuke fietsreis door Nederland en Vlaanderen. Totaal hebben we door Zuid-Holland, Zeeland, Zeeuws-Vlaanderen, West- en Oost Vlaanderen, Belgisch Brabant, Belgisch Limburg, Nederlands Limburg, Overijssel, Gelderland, Drenthe, Groningen, Friesland en Noord-Holland 1031 kilometer gefietst. Toch nog een eind voor zo’n klein landje!
.