Vervolg rondje Nederland Vlaanderen

Na twee nachten in Lanaken melden we ons donderdag 15 augustus bij de receptie van het Jocomo Parc, we vertrekken om door te fietsen naar Nederlands Limburg. Op naar natuurcamping Raayerhof in Swalmen Boukoul van de familie Frencken wie kent het niet! De vriendelijke jongen van de receptie vertelt Yvonne dat we drie nachten hebben afgesproken dus we hoeven pas morgen uit te checken. Ik kijk nog eens goed naar onze route en alle boekingen. De jongen van de receptie heeft gelijk. In mijn hoofd zijn we hier twee nachten maar ik heb van dinsdag 13 augustus tot vrijdag 16 augustus geboekt en het volgende onderkomen is niet vandaag maar morgen vrijdag 16 augustus. We gaan terug naar onze hut en pakken alles weer uit wat we net hebben ingepakt. Yvonne vindt het helemaal niks, ze heeft het wel gezien bij Jocomo. Heb ik de rest dan wel goed afgesproken? Ja alle resterende veertien boekingen zijn goed afgesproken.

We fietsen nog een keer naar Lanaken om eten voor vanavond te kopen. Maar Lanaken is uitgestorven op deze donderdag 15 augustus. Alles is dicht en er wordt een kermis opgebouwd. Een vriendelijk Belg legt uit dat België maar liefs 10 officiële feestdagen telt waaronder deze donderdag 15 augustus 2019 Onze Lieve Vrouwe Hemelvaart. Dat wist ik niet, dat onze lieve vrouwe Maria ook ten hemel is gevaren en wel op 15 augustus. We moeten het er mee doen, vanavond nog een keertje in de Taverne eten. In Lanaken is één café met terras open, daar verdoen we de rest van onze middag en wensen onze lieve vrouwe een goede reis. Wij fietsen weer terug naar Jocomo en melden ons bij de taverne die gelukkig wel open is en er is ook geen Bingo!

Nu vertrekken we echt naar de familie Frencken in Swalmen Boukoul. Het eerste deel van de tocht gaat langs het Albert kanaal. Na zes kilometer wordt ik gebeld: de jongen van de receptie, klopt het dat Yvonne de sleutel nog heeft en zo ja of we dan zo vriendelijk willen zijn die even terug te brengen naar de camping. Nou, twaalf kilometer heen en terug te fietsen trekt mij niet zo aan. Kan ik de sleutel niet opsturen? De oplossing komt van de baas van het park, hij komt wel even naar ons toe met de auto. We gaan van het fietspad naar de doorgaande weg en wachten op de baas. Na tien minuten overhandigen we hem de sleutel van ons onderkomen en kunnen we verder. We fietsen zestig kilometer naar Roermond. Ten oosten van Roermond in Boukoul is de boerderij van de familie Frencken en de camping die wordt gedreven door moeder Frencken. Vader en moeder Frencken hebben de boerderij aan hun zoon verkocht. Vader houdt zich bezig met paarden en moeder met de camping. Het is een rustig gebeuren met vriendelijke mensen waar de rust slechts wordt verstoord door één wel zeer luidruchtige familie. We doen het ermee. Onderweg hebben we boodschappen gedaan dus we koken op het elektrische plaatje van de boerin en ons eigen campinggasje. Wijntje erbij, biertje koud uit de koelkast van de boerin. De avond kan niet meer stuk!

Van Swalmen Boukoul gaat de reis naar Lottum bij Arcen. We komen om 14:00 uur aan en we zijn te vroeg volgens de mevrouw van de camping. De trekkershut is nog niet gereed en moet nog worden schoongemaakt. We kunnen op een bankje bij het sanitairgebouwtje wachten. Om half drie krijgen we de sleutel. De trekkershut ligt op een moeilijk bereikbaar heuveltje via een modderpad te bereiken. Als we boven zijn is de hut dan wel schoon maar wij en de fietsen zitten onder de modder. Schoenen schoonmaken, maar het water is even verderop ook in een modderpoeltje. We krijgen de pest in, alles is vies en de mevrouw van de camping laat zich wijselijk niet zien. We koken zelf en als we de dag met een biertje willen afsluiten breekt even verderop het geweld los van een verjaardagsfeestje ondersteunt door professionele geluidsapparatuur met een meer dan uitmuntende afdeling bassen! Voor een festival prima maar voor de buren van een camping iets te veel van het goede. De oorstoppers gaan in en we gaan naar bed. Het feestje was om vier uur nog volop aan de gang. ’s Nachts gaat het regenen en dat houdt niet meer op tot de volgende middag.

We trekken de regenkleding aan en stappen op de fiets richting Heumen bij Nijmegen. Daar hebben we op camping Heumens Bos een trekkershut Plus besproken. Dat plus is belangrijk want dan is er iets meer dan niets aanwezig en soms valt het mee. Deze keer hebben we de beschikking over een koelkast met vriesvak, een vierpits gasstel, borden, kop- en schotels, pannen en bestek. We blijven twee nachten, nog even nagekeken en het zijn er echt twee en geen drie. Het heeft de hele dag geregend om twaalf uur schuiven we een snackbar binnen voor koffie en broodjes kaas. We laten twee plasjes water achter als we onze weg door de regen vervolgen. Als we om vier uur Heumen aankomen is het eindelijk droog. We eten in het restaurant van de camping. Voor 12,50 krijgen we biefstuk met pepersaus, de onvermijdelijke frieten en salade. Maar als biertje kan ik een Duvel bestellen, dat maakt weer veel goed. De wijn die Yvonne krijgt is niet te drinken. Vandaag koken we maar weer zelf en hebben in Malden inkopen gedaan.

Op de meeste campings is het rustig. De schoolvakanties lopen af, gezinnen met kinderen zijn er bijna niet meer. Wel veel ouderen met de caravan of camper. Eigenlijk zitten we middenin ”We zijn er bijna” van omroep Max. Opvallend is dat men veel met z’n tweeën doet. Men loopt naast of achter elkaar en Ieder draagt een deel van de afwas. Na een kwartiertje komt men weer terug en moet er hoognodig iets aan de caravan of de voortent worden gedaan, de auto gewassen, of de schotelantenne op net een iets andere plaats worden neergezet. Verder gebeurt er weinig tot niets tot er gegeten moet worden wat weer de opmaat is voor de volgende afwas en het loopje naar het sanitairgebouw. Er wordt alleen geen Jeu de boules gespeeld. Dat vinden we jammer.

Morgen gaan we naar Sivolde zo’n tien kilometer onder Doetinchem. We hebben inmiddels 530 kilometer gefietst en zijn morgen ongeveer op de helft van ons rondje Nederland / Vlaanderen.

.