Myanmar

Helaas we zitten zonder fietsen. Na een wel heel feestelijke vlucht met ThaiAirways Business Class. Dit in verband met de fietsen. Overbagage is duurder dan een Business Class ticket, dus vandaar. Bij aankomst in Yangon staat de hele aankomsthal vol met Mekkagangers die terug komen van de Hatch (schrijf je dat zo?) Een rij voor de vrouwen en een rij voor de mannen. Het is één grote chaos. Allemaal hebben ze een container met 25 liter heilig water van Mekka bij zich die moet worden opgehaald bij "afwijkende bagage" waar wij dus ook onze fietsen moeten ophalen. Er ligt inmiddels meer heilig water op de grond dan in de verpakkingen zit, het wordt natter en natter bij de afwijkende bagage.

Er is even geen tijd voor onze fietsen. Na een uur horen we dat ze er niet zijn en alles moeten aangeven bij "lost and found" Uiteindelijk gaan we op zoek naar iemand van het hotel die ons zou komen ophalen van het vliegveld. We komen de luchthaven niet af omdat alle wegen geblokkeerd worden door de afhalers van de Mekkagangers. Een paar duizend mensen blokkeren de uitgang en de wegen naar het vliegveld. We zouden om 8 uur aankomen maar zijn uiteindelijk pas om 13:00 uur zonder fietsen op weg naar het hotel.

Het is een armoedige bende in de stad. Vervallen wegen en er wordt duidelijk geen onderhoud aan de gebouwen gepleegd. Het doet ons denken aan Barranquilla in Colombia in de jaren 70. We gaan er maar met een taxi op uit en bezoeken een enorm tempelcomplex in de stad. Een stad in de stad van bladgoud en biddende monniken. De ene tempel op het complex is nog indrukwekkender, groter, hoger en met nog meer goud dan de andere.

Terug in het hotel ligt er bericht over de fietsen. Ze zijn er niet en komen misschien morgen met een van de twee vluchten uit Bangkok. Of ze hadden geen zin om ze vandaag nog af te leveren, dat kan natuurlijk ook nog.

Alles gaat contant. Er kan niet met een bankpas of creditcard worden betaald. Dat is lastig. Ook alle hotels moeten contant worden betaald. We lopen dus al vanaf 1 december met 2.000 US-dollar op zak. Ieder 1.000 dollar. Men accepteert echter niet elk biljet. Bij het wisselen wordt biljet voor biljet bekeken en op twee stapeltjes gelegd. Een afgekeurd en een goedgekeurd. Het stapeltje afgekeurd is hoger dan het stapeltje goedgekeurd. Dat gaat dus niet goed komen. Uiteindelijk wisselen nog 6 biljetten van stapeltje afgekeurd naar stapeltje goedgekeurd. Met een koers van 720 Kyat (tjsaat) voor een dollar moeten we genoegen nemen.

's Avonds op straat is het druk, de markt voor de deur trekt veel mensen. We eten wat in het hotel en drinken een biertje. Het is warm. De mannen dragen een rok met een T-shirt of heel deftig een jasje. De rok wordt met een forse knoop op de, over het algemeen zeer bescheiden buik vastgeknoopt. De meeste mannen en vrouwen hebben beschilderde gezichten. Op beide wangen een tekening in de vorm van een grote appel of kleine beschilderingen onder de ogen. Het is wel een feestelijk gezicht.

Hopen dat morgen de fietsen er zijn, want hier worden we chagrijnig van.