Van Lad Krabang naar Phanon Sarakham
Door: henkdekruijf
Blijf op de hoogte en volg Hendrik
07 December 2009 | Thailand, Amphoe Aranya Prathet
De eerste rit gaat naar Phanon Sarakham, een tocht van 94 kilometer in de tropische hitte. Toch gaat het fietsen goed. Na Lad Krabang fietsen we via Ban Pho en Plaeng Yao. Buiten wat kinderen in de plaatsen waar we doorheen komen zien we niemand fietsen. Het is toch weer wennen met die langsrijdende auto’s, bussen en vrachtwagens waarvan er sommige een enorme herrie maken. Met onze bepakte fietsen zijn we een bezienswaardigheid, veel mensen zwaaien naar ons, auto's toeteren en waar we stoppen om te eten of drinken te kopen worden we aangesproken en is men nieuwsgierig: waar gaan we naar toe, waarom zijn we in Thailand, waar komen we vandaan, hoe oud zijn we? Vooral dat laatste zal ons deze reis nog veel gevraagd worden.
Bij een restaurant lunchen we. Ik wijs wat aan, maar we krijgen veel te veel: een hele kip, een grote schotel mie, wel in een hele lekkere saus, dan de schotel met het vlees dat ik had aangewezen plus nog een schotel rauwe groente. Dat is ondanks de inspanningen toch wel wat te veel van het goede. Een nieuwsgierige vrachtwagenchauffeur komt bij ons zitten. We zitten helemaal vol en moeten meer dan de helft laten staan. Voor al het eten en nog wat cola’s moeten we 250 Bath afrekenen, vijf Euro. Aan deze prijzen moeten we ook wel even wennen, het kost allemaal niets.
In Phanon Sarakham vragen we naar een hotel aan een paar jongens die voor een winkel zitten. De eigenaar kent Nederland hij heeft er zeven jaar gewerkt. Er is een motel in de stad waar we terecht kunnen. Een van de jongens rijdt ons voor op zijn brommer en onderhandelt voor ons bij het motel over de prijs van de kamer. Als je met de auto bent kun je die voor de deur van je kamer parkeren. Voor 300 Bath hebben we een ruime schone kamer met een tweepersoons bed, airco, TV, tafel en stoel en een badkamer met koud water. ’s Avonds een biertje gedronken en na wat bestelproblemen buiten bij een eettent aan de weg gegeten. Als we gaan slapen zetten we de fietsen in de kamer. Het was een leuke eerste fietsdag. Morgen gaan we naar Sa Kaew.
Bij een restaurant lunchen we. Ik wijs wat aan, maar we krijgen veel te veel: een hele kip, een grote schotel mie, wel in een hele lekkere saus, dan de schotel met het vlees dat ik had aangewezen plus nog een schotel rauwe groente. Dat is ondanks de inspanningen toch wel wat te veel van het goede. Een nieuwsgierige vrachtwagenchauffeur komt bij ons zitten. We zitten helemaal vol en moeten meer dan de helft laten staan. Voor al het eten en nog wat cola’s moeten we 250 Bath afrekenen, vijf Euro. Aan deze prijzen moeten we ook wel even wennen, het kost allemaal niets.
In Phanon Sarakham vragen we naar een hotel aan een paar jongens die voor een winkel zitten. De eigenaar kent Nederland hij heeft er zeven jaar gewerkt. Er is een motel in de stad waar we terecht kunnen. Een van de jongens rijdt ons voor op zijn brommer en onderhandelt voor ons bij het motel over de prijs van de kamer. Als je met de auto bent kun je die voor de deur van je kamer parkeren. Voor 300 Bath hebben we een ruime schone kamer met een tweepersoons bed, airco, TV, tafel en stoel en een badkamer met koud water. ’s Avonds een biertje gedronken en na wat bestelproblemen buiten bij een eettent aan de weg gegeten. Als we gaan slapen zetten we de fietsen in de kamer. Het was een leuke eerste fietsdag. Morgen gaan we naar Sa Kaew.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
