Thailand op weg naar het zuiden 3
Door: Henk de Kruijf
Blijf op de hoogte en volg Hendrik
22 Januari 2012 | Thailand, Khura Buri
Het fenomeen Internetcafé in Thailand. Het is eigenlijk een soort kinderspeelplaats, ze krijgen zakgeld en spenderen dat in het internetcafé. Spelletjes doen met elkaar op verschillende PC's. Yvonne en ik zitten daar tussenin: links van mij vijf jongens en een meisje en rechts nog twee jongetjes. Iedereen schreeuwt en krijst door elkaar. Je hoort alleen kreten en gillen maar we verstaan er helemaal niets van. Als ze heel erg krijsen schreeuw ik er ook iets tussendoor: KOP HOUDEN JOH!! ER ZIJN HIER MEER MENSEN!! Ze kijken me aan en schreeuwen vervolgens natuurlijk gewoon verder. Als het geld op is vertrekken ze en staan er weer nieuwe klaar. Je kunt niet altijd ergens terecht omdat alle PC's bezet zijn door kinderen. Maar nu hebben we een plaatsje veroverd.
We fietsen via Hua Hin tot Mueng Chumphon langs de Golf van Thailand naar het zuiden. Na nog een kleine diarree-aanval overwonnen te hebben met de nieuw aangeschafte middelen, gaat het met de gezondheid goed! We fietsen van het ene Bounty-strand naar het andere. De wind in de rug , temperatuur ruim boven de dertig graden en elke avond stoppen we bij een resort aan zee. Nu moet je bij het woord "resort" ook niet al te veel voorstellen, meestal een een paar eenvoudige huisjes, men noemt ze hier "bungalow" aan het strand met soms een restaurantje er bij en soms niet, maar het geeft wel een heerlijk gevoel. Voor onderweg kopen we elke dag vers fruit: watermeloen, sinaasappels, ananas en eten gedurende de dag alles wat we 's morgens gekocht hebben op en eindigen weer bij een nieuw strand met zand, zee en palmen.
Inmiddels zijn we van de oostkust van Thailand naar de westkust gefietst en rijden langs de Andaman Zee. We hebben de laatste dagen flink doorgefietst en zitten nu zo'n 900 kilometer onder Bangkok. We fietsen door tropisch regenwoud. Even geen bounty stranden meer, maar eenvoudige guesthouses in de verschillende steden waar we doorheen komen. Het is overdag erg warm en vochtig, het landschap is bergachtig, de hele dag klimmen en dalen met soms in het westen tussen de bergen zicht op de Andaman Zee.
Soms komen we ander fietsers tegen. We zijn een paar dagen met een Duits stel, uit het oosten van Duitsland opgetrokken, zij hebben 's avonds vertelt hoe het was in de DDR en hoe ze het ervaren in het huidige Duitsland en Europa te leven. Zij vindt het nog steeds een groot nadeel dat ze nooit Engels of Frans heeft geleerd. Op de middelbare school kreeg men Duits en Russisch, Engels spreken was verboden. Nu fietsen we gelijk op met een Nederlands stel dat zes maanden door Azië fietst. Zij gaan naar Pukhet maar wij slaan dat over en fietsen direct door naar Maleisië.
Voor Takua Pa komen we langs een prachtig resort in het regenwoud tegen de heuvels aan gebouwd. Kamers met balkon met uitzicht op het woud en 's nachts oerwoud geluiden. Een heerlijke plek, we besluiten twee nachten te blijven. De douche is zo gemaakt zodat het lijkt alsof je onder een kleine waterval staat, een waterval waarvan je de temperatuur kunt regelen. Het water komt langs zwart leisteen uit de muur en daaronder kun je je dus wassen en je eigen oerwoud geluiden maken.
We fietsen via Hua Hin tot Mueng Chumphon langs de Golf van Thailand naar het zuiden. Na nog een kleine diarree-aanval overwonnen te hebben met de nieuw aangeschafte middelen, gaat het met de gezondheid goed! We fietsen van het ene Bounty-strand naar het andere. De wind in de rug , temperatuur ruim boven de dertig graden en elke avond stoppen we bij een resort aan zee. Nu moet je bij het woord "resort" ook niet al te veel voorstellen, meestal een een paar eenvoudige huisjes, men noemt ze hier "bungalow" aan het strand met soms een restaurantje er bij en soms niet, maar het geeft wel een heerlijk gevoel. Voor onderweg kopen we elke dag vers fruit: watermeloen, sinaasappels, ananas en eten gedurende de dag alles wat we 's morgens gekocht hebben op en eindigen weer bij een nieuw strand met zand, zee en palmen.
Inmiddels zijn we van de oostkust van Thailand naar de westkust gefietst en rijden langs de Andaman Zee. We hebben de laatste dagen flink doorgefietst en zitten nu zo'n 900 kilometer onder Bangkok. We fietsen door tropisch regenwoud. Even geen bounty stranden meer, maar eenvoudige guesthouses in de verschillende steden waar we doorheen komen. Het is overdag erg warm en vochtig, het landschap is bergachtig, de hele dag klimmen en dalen met soms in het westen tussen de bergen zicht op de Andaman Zee.
Soms komen we ander fietsers tegen. We zijn een paar dagen met een Duits stel, uit het oosten van Duitsland opgetrokken, zij hebben 's avonds vertelt hoe het was in de DDR en hoe ze het ervaren in het huidige Duitsland en Europa te leven. Zij vindt het nog steeds een groot nadeel dat ze nooit Engels of Frans heeft geleerd. Op de middelbare school kreeg men Duits en Russisch, Engels spreken was verboden. Nu fietsen we gelijk op met een Nederlands stel dat zes maanden door Azië fietst. Zij gaan naar Pukhet maar wij slaan dat over en fietsen direct door naar Maleisië.
Voor Takua Pa komen we langs een prachtig resort in het regenwoud tegen de heuvels aan gebouwd. Kamers met balkon met uitzicht op het woud en 's nachts oerwoud geluiden. Een heerlijke plek, we besluiten twee nachten te blijven. De douche is zo gemaakt zodat het lijkt alsof je onder een kleine waterval staat, een waterval waarvan je de temperatuur kunt regelen. Het water komt langs zwart leisteen uit de muur en daaronder kun je je dus wassen en je eigen oerwoud geluiden maken.
-
22 Januari 2012 - 12:25
Renate De Jong:
Heerlijk om op een verregende ochtend na 1,5 uur spinning jullie verslag te lezen. Ik lees het steeds met veel plezier, ik houd nl. Van het eerlijke beschouwelijke schrijven. Reizen is geen vakantie pur sang. Het is voor mij meer, leven in een ander land, ervaren van omgeving, mensen en cultuur. Dat meen ik ook uit jullie verhalen te proeven. Een beetje zorgelijk vind ik jullie diarree-toestanden. Mij helpt het etenvan papayas goed.min. een halve per dag. En het drinken van gemberthee geft rust in de buik en darmen.
Ik wens jullie veel plezier en verheug me al op het volgende verslag,
Groet Renate -
23 Januari 2012 - 08:24
Frans En Magda:
Lieve mensen,
Jullie vertellen het en wij dromen mee op de verhalen die jullie schrijven.
Het is een prachtig vakantieboek.
Liefs en doe voorzichtig.
Frans en Magda
-
23 Januari 2012 - 14:40
Chris En Elly:
Wat weer een heerlijk reisverslag. Wij zijn er 12 jaar geleden geweest en toen was het met het internet ook al een hele toestand. We konden wel in het kleinste plaatsje internetten maar wel met heel veel kids om ons heen . Het zal er nu nog drukker zijn natuurlijk. Geniet maar lekker en hopelijk zijn de lichamelijke klachten verleden tijd. Liefs en groetjes Chris en Elly -
25 Januari 2012 - 21:47
Ab En Marijke :
Had een heel verhaal geschreven toen mijn ipad ineens herstel zei, nu dat deed ik dus, ja hoor alles weg en dat zonder kinderen om je heen. Ok ik begin maar weer van voren af aan. Het is half elf des avond en zit aan een whisky en ab aan een pilsje, voelen wij ons wat meer veweven met jullie. Het regent dus zitten wij en hebben het gevoel ook in het woud te zitten waar jullie zo van genieten. Ik heb nieuws voor je wij niet! Goed te lezen dat de ingewanden weer schoon en stabiel zijn. Oplettendheid is bij jullie wel een vereiste dus verstandig met al het fruit dat uit de bomen valt. Kijken weer uit naar het volgende experiment en yvonne ik hoop dat de bergen niet te hoog voor je zijn. Liefs van ons. -
27 Januari 2012 - 19:26
Mart Van Scheijen:
Hoi Globetrotters, ik heb met grote belangstellong jullie waanzinnig boeiende verslagen over Myanmar gelezen. Dat is toch echt een survival trip die ik niet zo snel ook zal gaan doen. Henk, je hebt een fantastisch boeiende wijze van verslaggeving van jullie belevenissen gemaakt. Het Thaise gedeelte klinkt toch stukken aangenamer (behalve de diaree) en tot aan Hua Hin enigszins bekend. Nog vele mooie, veilige kilometers gewenst en ik blijf jullie volgen.
Mart -
27 Januari 2012 - 22:26
Ab En Marijke:
Was het weer te druk in de speeltuin, daar je nog geen nieuw verslag hebt kunnen schrijven. Weet wel dat wij daar naar uitkijken. Zitten weer aan de whisky en het bier maar dat heeft ook niet geholpen om met jullie in contact te komen. Morgen abje zijn verjaardag en gaan met de hele vriendenclub brunchen is weer eens iets anders. Het heuglijke feit is, dat wij bijdeze alletwee AOWErs zijn dus het kan wel lijen. Doen het nog eens stilletjes over wanneer jullie weer in het land zijn. Kunnen dan met een 65plus kaartje gaan waar wij willen. Smeer nog wat olie op de benen, want dat houdt het gesmeerd voor de op en afdalingen. Liefs van ons, en dit is echt heel leuk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
