Van Siem Reap naar Phnom Penh

Vandaag gaan we op weg naar Phnom Penh. We zijn vroeg op want we worden opgehaald. In de hal van het hotel wachten we op de beloofde bus. Na wat telefoontjes verschijnt er om 06:15 uur een klein open trucje met in de achterbak twee aardige studenten uit Maleisië en een vriendelijke chauffeur die onze fietsen op de laadbak tegen de cabine vastbindt. Nadat ook wij hebben plaatsgenomen gaan we op weg. Na een kleine rondreis langs wat hotels en guesthouses zitten we met 10 mensen in de kleine open laadbak inclusief de bagage van iedereen. De laatste bagage wordt vastgebonden op de laadklep. Iedereen dacht dat ze door een keurige bus zouden worden opgehaald. Als we na een uurtje aankomen bij de oevers van het Tonle Sap meer waar de boot ligt die ons naar Phnom Penh zal brengen rollen we met z’n allen uit de laadbak en staan we op de kade en nemen de officiële tickets in ontvangst. Hoeveel die nu werkelijk hebben gekost weet niemand want er staat geen prijs op. Voor de fietsen hebben we vijf Dollar betaald en één Dollar voor het vervoer van de fietsen naar de boot. Voor de boottocht zelf betalen we vijfendertig Dollar per persoon.

De boot blijkt een oude draagvleugel boot te zijn. De fietsen worden achterop gebonden. Op en bij de kade wordt van alles verkocht. Het is een bont gezelschap, heel veel nationaliteiten waaronder een Japans gezelschap waarvan een mevrouw de hele tocht vriendelijk hapjes uitdeelt en een bot Engels sprekend gezin dat eerst iedereen lastig valt omdat ze bij elkaar willen zitten en vervolgens als ze dat eenmaal is gelukt weer ergens anders willen zitten. Met Yvonne gaat het weer slechter ze wordt hartstikke ziek, dit gaat niet goed zo! Zodra we in Phnom Penh zijn ga ik op zoek naar een dokter.

De tocht over het Tonle Sap meer en de rivier is een bijzondere belevenis. Op meerdere plaatsen op het meer zijn er dorpen van boten en bootjes gebouwd, de floating villages en er wordt overal handel gedreven. De woonboten zien er pittoresk uit maar je moet er niet aan denken dat je er zou moeten wonen zonder elektriciteit, stromend water of toilet en wasruimte en dan de regentijd. Je ziet het water er nu al doorheen stromen. Het is een enorm meer met een lengte van zeker 150 kilometer en een oppervlakte van ruim 316 duizend hectaren.

Om 14:00 uur zijn we in Phnom Penh en worden onze fietsen van de boot gedragen en op de kade gezet. Daar worden we overvallen door tientallen mannen met handelswaar en met adressen van hotels en guesthouses. We gaan zelf maar op pad om een hotel te zoeken. We slapen de eerste dag in een hotel aan de boulevard Sisovath met uitzicht op de Tonle Sap rivier.