Fietsen van Bangkok naar het zuiden, Ranong

We trekken door de heuvels, eerst van Chumphon naar Kra Buri aan de westkust en nu door de provincie Ranong. Ook het landschap in de zuidelijk van Ranong gelegen provincies waar we de komende dagen doorheen trekken zijn flink heuvelachtig, werken dus! Na Ranong fietsen we nog door Phang Nga, Krabi, Trang en de meest Zuidwestelijk gelegen provincie Satun. Hiervandaan gaan we via het eiland Langkawi naar Maleisië. Maar zover is het nog niet. Tot Maleisië zijn het nog minimaal elf fietsdagen. Inmiddels hebben we er 2.480 kilometer opzitten, tot Singapore zijn het nog zo'n 1.900 fietskilometers.

De tempels zijn inmiddels vervangen door moskeeën en het eentonig lezen van teksten door de monniken door de zangerige Koranteksten van de Imam en de oproep voor het gebed. In de zuidelijke Thaise provincies wonen hoofdzakelijk Moslims. Veel wapperende doeken en sluiers op voorbij stuivende brommertjes. Maar iedereen is net zo vriendelijk met of zonder sluier of hoofddoek. We zitten aan de kust in een nationaal park in een bijzondere omgeving. Een klein vissersdorp, een moskee en twee resorts waarvan er één gasten heeft en er bij het andere, het nieuwe resort, helemaal niemand zit. Op het strand is helemaal niemand, zo ver als je kunt kijken, strand, azuurblauwe zee, palmen en bergen op de achtergrond maar geen mensen. Het zand is te heet om op te lopen, het is een soort glasoven, de vellen branden van je voeten als je zo onverstandig bent om met blote voeten over het zand te lopen, wat ik dus deed! Terug in het resort de wonden verzorgd.

Voor het zuidelijke deel van Bangkok tot Singapore fietsen we ongeveer dezelfde route als drie jaar geleden. Het is een mooie weg door prachtig tropisch landschap, afwisselend land, zee, bergen en eilanden. We rijden om Phuket heen, Phuket lijkt ons allebei niets, mooie kusten komen we genoeg tegen en ook meer dan genoeg toeristen dus daarvoor hoeven we er niet naar toe en als je door wilt fietsen naar het zuiden zou het ook nog een hele rare omweg zijn. Ook deze keer slaan we Phuket dus over.

Het resort waar we nu Verblijven is van een Nederlander en zijn Thaise vrouw Wasana. Dus inderdaad het Wasana resort. Drie jaar geleden waren we hier ook al omdat het een mooie plek is en er veel fietsers komen, niet alleen Nederlanders. Vanaf de hoofdweg moet je eerst tien kilometer fietsen tot het resort. Toen we hier drie jaar geleden aan het eind van de middag aankwamen hoorden we dat er geen plaats was, het resort zat vol met een filmcrew en bekende Nederlanders voor een of ander televisieprogramma dat hier voor de kust werd opgenomen. Dus allebei flink de pest in, omkeren en weer tien kilometer terugfietsen op zoek naar een andere slaap- en eetplek. Ik heb nu vooraf maar een mailtje gestuurd met de vraag of er plaats was in de herberg. Die was er. Drie jaar geleden zullen we wel heel boos hebben gekeken want toen we aankwamen fietsen vroeg hij of we hier wellicht al een keer geweest waren, hij meende zich ons te herinneren. Maar de plek is mooi en de omgeving bijzonder.

Naar mate we meer naar het zuiden komen is ook het weer wat veranderd, niet dat het nu opeens is gaan regenen maar het is ouderwets warm geworden. Overdag ruim dertig, en de dag begint met zes- zevenentwintig graden. Dus veel zweten en veel drinken er er voor zorgen dat we voldoende voedingsstoffen binnenkrijgen en houden.