Vietnam, fietsen van Phan Rang naar Da Lat
Door: Henk de Kruijf
Blijf op de hoogte en volg Hendrik
03 April 2014 | Vietnam, Ðà Lạt
Vanaf het balkon van onze wel zeer luxueuze hotelkamer in Da Lat hebben we een prachtig uitzicht op de stad en het Xuan Huong meer. Da Lat ligt op vijftienhonderdmeter hoogte in het Centrale Bergland ruim driehonderd kilometer ten noorden van Ho Chi Minh City. We hebben afscheid van de kust genomen. Zodra we het mondaine Nha Trang hebben verlaten op weg naar naar Cam Ranh en Phan Rang, ook kunststeden aan de Zuid-Chinese Zee, zijn we weer de enige westerlingen, op straat in de hotels waar we logeren en in de plaatselijke restaurants. We worden nageroepen er wordt getoeterd en als we even stil staan komen er altijd wel een paar mannen een kijkje nemen. In de hotels en restaurants wil iedereen alles extra goed doen waardoor steeds alles verkeerd gaat. Waar men dan weer vreselijk om moet lachen of zich geneert, verdwijnt en niet meer terugkomt. Soms erg verwarrende toestanden die af en toe ook vreselijk irriteren. Gisterenochtend loopt de jongen die ons ontbijt komt brengen zich te pletter tegen de glazen deur. Hij komt op ons aflopen, heeft alleen oog voor ons en ziet niet de glazen schuifdeur waar wij achter zitten en hij met een enorme klap door tot stilstand komt en bovenop de over de grond verspreid liggende delen van ons ontbijt valt.
Van Phan Rang naar Da Lat is honderdacht kilometer. Van 1928 tot 1964 liep er een spoorlijn waarbij een deel van het traject, door het grote hoogteverschil door een uit Zwitserland geïmporteerde tandradbaan moest worden overbrugd. Maar de trein rijdt niet meer en het gerestaureerde station in Da Lat wordt nog slechts gebruikt als decor voor trouwfoto's. Op de route via weg 27 liggen twee kleine plaatsen: Tan Son op vijfendertig- en D'Ran op drieënzeventig kilometer van Phan Rang. Zowel voor als na D'Ran moet je over een vervaarlijke bergpas. De laatste vijfentwintig kilometer daalt en stijgt de weg tot ruim zestienhonderd meter om uiteindelijk weer te dalen tot de vijftienhonderd meter waarop Da Lat ligt. Over de hele route worden de bruggen vervangen, vanzelfsprekend ook allemaal tegelijk en is op veel plaatsen de weg opgebroken en het asfalt verwijderd omdat deze verbreed en vernieuwd wordt. We hebben een plan voor het stuk naar Da Lat gemaakt. We vertrekken vroeg en kijken hoe laat we in Tan Son aankomen, als dat vroeg is gaan we door naar D'Ran, we weten dat daar een eenvoudig hotel is. Dan hebben we nog één dag om van D'Ran naar Da Lat te komen over het lastigste stuk. We zijn er uit: zo gaan we het aanpakken! We gaan nog een stukje langs de kust fietsen om voor deze reis afscheid van de zee te nemen. Als we terugkomen staat er een grote taxi bij het hotel, "daar zouden onze twee fietsen makkelijk in kunnen" denk ik en vraag aan de chauffeur wat het kost als hij ons naar Da Lat brengt. Omgerekend iets meer dan zestig Euro. De deal wordt met een handdruk bezegeld. De volgende morgen meldt de chauffeur zich om half negen bij het hotel, we vertrekken om kwart voor negen en zijn om twaalf uur in ons hotel in Da Lat. We voelen ons gek genoeg een beetje schuldig over dit toch bescheiden moment van zwakte en gemakzucht. Nou ja, niet overdrijven! En vanaf hier hebben we nog honderdvijftig kilometer bergland voor de boeg waar we op weg naar Ho Chi Minh City doorheen moeten. We genieten van Da Lat een mooie schone stad het is heerlijk koel en we zitten in het hotel met het mooiste uitzicht. Morgenochtend vertrekken we maar weten nog niet waar op de route overnachtingsmogelijkheiden zijn. We zien wel hoever we komen.
Van Phan Rang naar Da Lat is honderdacht kilometer. Van 1928 tot 1964 liep er een spoorlijn waarbij een deel van het traject, door het grote hoogteverschil door een uit Zwitserland geïmporteerde tandradbaan moest worden overbrugd. Maar de trein rijdt niet meer en het gerestaureerde station in Da Lat wordt nog slechts gebruikt als decor voor trouwfoto's. Op de route via weg 27 liggen twee kleine plaatsen: Tan Son op vijfendertig- en D'Ran op drieënzeventig kilometer van Phan Rang. Zowel voor als na D'Ran moet je over een vervaarlijke bergpas. De laatste vijfentwintig kilometer daalt en stijgt de weg tot ruim zestienhonderd meter om uiteindelijk weer te dalen tot de vijftienhonderd meter waarop Da Lat ligt. Over de hele route worden de bruggen vervangen, vanzelfsprekend ook allemaal tegelijk en is op veel plaatsen de weg opgebroken en het asfalt verwijderd omdat deze verbreed en vernieuwd wordt. We hebben een plan voor het stuk naar Da Lat gemaakt. We vertrekken vroeg en kijken hoe laat we in Tan Son aankomen, als dat vroeg is gaan we door naar D'Ran, we weten dat daar een eenvoudig hotel is. Dan hebben we nog één dag om van D'Ran naar Da Lat te komen over het lastigste stuk. We zijn er uit: zo gaan we het aanpakken! We gaan nog een stukje langs de kust fietsen om voor deze reis afscheid van de zee te nemen. Als we terugkomen staat er een grote taxi bij het hotel, "daar zouden onze twee fietsen makkelijk in kunnen" denk ik en vraag aan de chauffeur wat het kost als hij ons naar Da Lat brengt. Omgerekend iets meer dan zestig Euro. De deal wordt met een handdruk bezegeld. De volgende morgen meldt de chauffeur zich om half negen bij het hotel, we vertrekken om kwart voor negen en zijn om twaalf uur in ons hotel in Da Lat. We voelen ons gek genoeg een beetje schuldig over dit toch bescheiden moment van zwakte en gemakzucht. Nou ja, niet overdrijven! En vanaf hier hebben we nog honderdvijftig kilometer bergland voor de boeg waar we op weg naar Ho Chi Minh City doorheen moeten. We genieten van Da Lat een mooie schone stad het is heerlijk koel en we zitten in het hotel met het mooiste uitzicht. Morgenochtend vertrekken we maar weten nog niet waar op de route overnachtingsmogelijkheiden zijn. We zien wel hoever we komen.
-
03 April 2014 - 22:34
Piet En Garry:
Hallo Henk en Yvonne,
Erg verstandig dat jullie jezelf eens een keertje hebben verwend door een taxi te nemen naar Da Lat. Dat mag wel een keertje en zoals wij het lezen is het een moeilijke weg om te fietsen. Als het zo spontaan in jullie opkwam is dat zeker goed geweest en hebben jullie daarna weer genoeg energie over voor het vervolg van de reis.
Mooie foto's weer dit keer.
Groeten Piet en Garry.
-
04 April 2014 - 22:16
Frans En Magda:
Wat is luxe toch fijn en zeker nu! Heerlijke momenten.
En wat fijn om je schuldig te voelen!!! Mag hoor.
Liefs Frans en Magda -
06 April 2014 - 16:27
Renate:
Hoi,
Zo, dat is weer heerlijk "van alles wat" de bus pakken, goed idee. Waarom niet? Doet niets af aan het genieten. Jullie start van des reis leek me heftig, het slechte weer en elke keer maar voor zorgen datje de boel droog krijgt. Uiteindelijk stel je je er op in, maar zonneschijn is toch leuker.
Op naar Ho Chi Minh city, jullie waren al eerder er? Ik vond het echt kicken om deze stad in te fietsen; wat een mega traffic. Na bijna 5 weken rijst en groente smakte ik naar italiaans eten. Ciao Bella, top italiaan, druk restaurantje met veel insiders (zeg maar de ital. clique uit HCMC) misschien herkennen jullie het ook, het verre reizen is een verrijking, maar af en toe een andere hap doet goed.
Veel fietsplezier,
Groet Renate
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
